Negidalowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Negidalowie – autochtoniczna tunguska grupa etniczna ze wschodniej Syberii (Rosja).

Używana powszechnie, też w języku polskim nazwa tego narodu pochodzi z języka ewenkijskiego, gdzie wyraz ngegida oznacza „mieszkańca wybrzeża”. Sami Negidalowie określają się nazwą ilkan bejenin (elekem beje), oznaczającą „tutejsi”, lub amgun bejenin – „ludzie znad rzeki Amguń”.

Populacja Negidalów liczy 513 osób (rosyjski spis powszechny z 2010 r.)[1]. Zamieszkują oni głównie nad rzekami Amur i Amguń w Kraju Chabarowskim.

Używają języka negidalskiego, należącego do grupy tunguskiej języków tungusko-mandżurskich, choć w ostatnich latach jest on szybko wypierany przez rosyjski i obecnie jedynie mniejszość posługuje się ojczystym językiem.

Zmiany populacji Negidalów

rok liczba Negidalów
(według danych spisowych)
1897 423
1926 426
1959 350
1970 537
1979 504
1989 622
2002 567
2010 513

Tradycyjnymi zajęciami tego ludu są myślistwo i rybołówstwo.

Tradycyjną religią Negidalów był szamanizm, obecnie zachowały się tylko jego przeżytki, a formalnie naród ten wyznaje prawosławie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]