Neocallitropsis pancheri

*Neocallitropsis pancheri*
	; Neocallitropsis pancheri, Chutes de la Madeleine, Nowa Kaledonia
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	iglaste
Rząd	cyprysowce
Rodzina	cyprysowate
Rodzaj	Neocallitropsis
Gatunek	Neocallitropsis pancheri
	Nazwa systematyczna
	Neocallitropsis pancheri (Carrière) de Laub.; in Fl. Nouv.-Caléd. 4: 161 1972
Synonimy
	Callitropsis araucarioides Compton; Eutacta pancheri Carrière; Neocallitropsis araucarioides (Compton) Florin;
	Callitropsis araucarioides Compton; Eutacta pancheri Carrière; Neocallitropsis araucarioides (Compton) Florin;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Neocallitropsis pancheri – gatunek zimozielonych krzewów z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Neocallitropsis. Jest endemitem na Nowej Kaledonii^[5], gdzie rośnie w południowej części wyspy na wysokościach do 1140 m n.p.m.^[4]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Krzewiasty, z kandelabrowo rozgałęziającym się pędem. Roślina osiąga od kilku do 12 m wysokości. Główny pień osiąga do 80 cm średnicy.
Liście: Młodociane liście szpilkowe, spiralne ułożone. Mają do 14 mm długości przy szerokości do 0,8 mm. Dorosłe liście są łuskowate, lancetowatego kształtu, o długości 4-5 mm i szerokości do 2,5 mm.
Organy generatywne: Kwiaty męskie skupione w strobile wyrastające na końcach pędów. Osiągają do 10 mm długości przy szerokości ok. 6 mm. Mikrosporofile ułożone w 8 rzędach na osi zawierają po 12 woreczków pylkowych. Strobile żeńskie mają kształt jajowaty, 10 mm długości i 8 mm szerokości. Składają się z 8 lancetowatych łusek wyrastających w dwóch okółkach.
Nasiona: Jajowate, długości 6 mm, grubości 2 mm, zaopatrzone w dwa wąskie skrzydełka o szerokości do 0,6 mm^[5].

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek znajduje się w recesji – z powodu działalności człowieka stracił ponad połowę swoich zasobów. Obecnie znany jest z trzech obszarów na Nowej Kaledonii, gdzie spotykany jest łącznie na obszarze 32 km². Łączne zasoby populacji tego gatunku oceniane są na 2,5–10 tys. roślin. Gatunek stracił znaczną część swoich siedlisk z powodu działalności górniczej, w latach 60. XX wieku część populacji została zalana podczas budowy tamy w Yaté. Największym zagrożeniem współcześnie są pożary^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
↑ ^a ^b Neocallitropsis pancheri. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-12-04]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c P.P. Thomas P.P., Neocallitropsis pancheri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2009-06-10] (ang.).
↑ ^a ^b John Silba: Encyclopaedia Coniferae. Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 112-113, seria: Phytologia Memoroirs VIII.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[christenhusz2011-2] M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).

[tpl-3] Neocallitropsis pancheri. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-12-04]. (ang.).

[iucn-4] P.P. Thomas P.P., Neocallitropsis pancheri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2009-06-10] (ang.).

[silba-5] John Silba: Encyclopaedia Coniferae. Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 112-113, seria: Phytologia Memoroirs VIII.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]