Nerw biodrowo-podbrzuszny
Nerw biodrowo-podbrzuszny (łac. nervus iliohypogastricus) – w anatomii człowieka nerw odchodzący od pierwszej pętli splotu lędźwiowego od gałęzi brzusznych dwunastego nerwu piersiowego i pierwszego nerwu lędźwiowego. Jest nerwem mieszanym: czuciowym i ruchowym[1].
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Nerw biodrowo-podbrzuszny leży na mięśniu czworobocznym lędźwi, następnie wchodzi między mięsień poprzeczny brzucha a mięsień skośny wewnętrzny brzucha, po czym zdąża między mięśniem skośnym wewnętrznym i mięśniem skośnym zewnętrznym brzucha do pochewki mięśnia prostego brzucha. W swoim przebiegu oddaje gałęzie otrzewnowe (rami peritonealis), gałąź skórną boczną (ramus cutaneus lateralis), gałąź skórną przednią (ramus cutaneus anterior) i gałęzie mięśniowe (rami musculares) do mięśni: skośnych brzucha i poprzecznego brzucha[1][2].
Obszary unerwienia[edytuj | edytuj kod]
Zaopatruje czuciowo otrzewną ścienną, skórę okolicy biodra, skórę brzucha w okolicy więzadła pachwinowego i okolicy łonowej. Ruchowo zaopatruje dolne części mięśni poprzecznego, skośnego wewnętrznego i skośnego zewnętrznego brzucha[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 99–100, ISBN 978-83-200-3258-1.
- ↑ a b Adam Krechowiecki, Florian Czerwiński, Zarys anatomii człowieka, wyd. VII poprawione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 311, ISBN 83-200-3047-1.
