Nesoptilotis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nesoptilotis[1]
Mathews, 1913[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – eukaliptusowiec białouchy (N. leucotis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

miodojady

Rodzaj

Nesoptilotis

Typ nomenklatoryczny

Ptilotis flavigula Gould, 1838 (= Melithreptus flavicollis Vieillot, 1817)

Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Nesoptilotisrodzaj ptaków z rodziny miodojadów (Meliphagidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii i na Tasmanii[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 16,5–23 cm; masa ciała 15–40 g (samce są nieco cięższe od samic)[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1913 roku australijski ornitolog Gregory Macalister Mathews na łamach czasopisma Austral avian record[2]. Gatunkiem typowym jest eukaliptusowiec żółtogardły (Nesoptilotis flavicollis).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Nesoptilotis: gr. νησος nēsos „wyspa” (tj. Tasmania); rodzaj Ptilotis Swainson, 1837 (miodojad)[5].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Taksony wyodrębnione z Lichenostomus[6][7]; w takim ujęciu do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nesoptilotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b G.M. Mathews. New generic names, with some notes on others. „Austral Avian Record”. 2 (2 & 3), s. 60, 1913–1915. (ang.). 
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-29]. (ang.).
  4. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Honeyeaters (Meliphagidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, DOI10.2173/bow.meliph3.01 [dostęp 2023-05-29] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  5. Nesoptilotis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-05-29] (ang.).
  6. J.L. Gardner, J.W.H. Trueman, D. Ebert, L. Joseph & R.D. Magrath. Phylogeny and evolution of the Meliphagoidea, the largest radiation of Australasian songbirds. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 55 (3), s. 1087–1102, 2010. DOI: 10.1016/j.ympev.2010.02.005. (ang.). 
  7. Á.S. Nyári & L. Joseph. Systematic dismantlement of Lichenostomus improves the basis for understanding relationships within the honeyeaters (Meliphagidae) and the historical development of Australo-Papuan bird communities. „Emu”. 111 (3), s. 202–211, 2011. DOI: 10.1071/MU10047. (ang.). 
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2023-01-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-29].