Nick Baumgartner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nick Baumgartner
Ilustracja
Nick Baumgartner (2011)
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1981
Iron River

Wzrost

183 cm

Debiut w PŚ

6.03.2005, Lake Placid (49. miejsce – snowcross)

Pierwsze punkty w PŚ

17.02.2007, Furano
(10. miejsce – snowcross)

Pierwsze podium w PŚ

17.03.2007, Stoneham (2. miejsce – snowcross)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 Snowcross drużynowy
Mistrzostwa świata
złoto Sierra Nevada 2017 Snowcross drużynowy
brąz Gangwon 2009 Snowcross
brąz Kreischberg 2015 Snowcross
Puchar Świata (Snowcross)
3. miejsce
2008/2009
Winter X-Games
złoto Aspen 2011 Snowcross
srebro Aspen 2012 Snowcross
Strona internetowa

Nick Baumgartner (ur. 17 grudnia 1981 w Iron River) – amerykański snowboardzista, trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 8 stycznia 2005 roku w Mount Bachelor, gdzie w zawodach Nor-Am Cup zajął dziesiąte miejsce w snowcrossie. Nigdy nie wystąpił na mistrzostwach świata juniorów. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 6 marca 2005 roku w Lake Placid, zajmując 49. miejsce w snowcrossie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 17 marca 2007 roku w Stoneham, kończąc rywalizację na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Francuza Pierre'a Vaultiera i Drew Neilsona z Kanady. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2008/2009, kiedy to zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej snowcrossu.

Pierwszy medal wywalczył w 2009 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Gangwon zajął trzecie miejsce w snowcrossie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Markus Schairer i Francuz Xavier de Le Rue. Kolejny medal zdobył na odbywających się w 2015 roku mistrzostwach świata w Kreischbergu, gdzie ponownie zajął trzecie miejsce. Tym razem lepsi okazali się Włoch Luca Matteotti i Kanadyjczyk Kevin Hill. Ponadto w parze z Hagenem Kearneyem wywalczył złoty medal w snowcrossie drużynowym na mistrzostwach świata w Sierra Nevada. Na tych samych mistrzostwach był też czwarty indywidualnie, przegrywając walkę o podium z Alexem Pullinem z Australii.

W 2010 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie rywalizację w snowcrossie ukończył na 20. pozycji[1]. Bez medalu wrócił także z mistrzostw świata w Stoneham w 2013 roku (7. miejsce) oraz igrzysk w Soczi w 2014 roku (25. miejsce).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
20. 15 lutego 2010 Kanada Vancouver Snowboardcross Stany Zjednoczone Seth Wescott
25. 18 lutego 2014 Rosja Soczi Snowboardcross Francja Pierre Vaultier
4. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Snowboardcross Francja Pierre Vaultier
10. 10 lutego 2022 Pekin Snowboardcross Austria Alessandro Hämmerle
1. 12 lutego 2022 Pekin Snowboardcross drużynowy

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
3. 18 stycznia 2009 Korea Południowa Gangwon Snowboardcross Austria Markus Schairer
7. 26 stycznia 2013 Kanada Stoneham Snowboardcross Australia Alex Pullin
3. 16 stycznia 2015 Austria Kreischberg Snowboardcross Włochy Luca Matteotti
4. 12 marca 2017 Hiszpania Sierra Nevada Snowboardcross Francja Pierre Vaultier
1. 13 marca 2017 Hiszpania Sierra Nevada Snowcross drużynowy -
13. 1 lutego 2019 Stany Zjednoczone Solitude Snowboardcross Stany Zjednoczone Mick Dierdorff

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej SBX[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Kanada Stoneham – 17 marca 2007 (snowcross) – 2. miejsce
  2. Stany Zjednoczone Lake Placid – 1 marca 2008 (snowcross) – 1. miejsce
  3. Hiszpania La Molina – 13 marca 2009 (snowcross) – 2. miejsce
  4. Włochy Valmalenco – 20 marca 2009 (snowcross) – 2. miejsce
  5. Szwajcaria Veysonnaz – 15 stycznia 2010 (snowcross) – 3. miejsce
  6. Kanada Stoneham – 17 lutego 2011 (snowcross) – 1. miejsce
  7. Szwajcaria Arosa – 25 marca 2011 (snowcross) – 3. miejsce
  8. Stany Zjednoczone Telluride – 16 grudnia 2011 – (snowcross) – 3. miejsce
  9. Kanada Blue Mountain – 8 lutego 2012 – (snowcross) – 3. miejsce
  10. Austria Montafon – 7 grudnia 2012 (snowcross) – 3. miejsce
  11. Kanada Blue Mountain – 2 lutego 2013 (snowcross) – 3. miejsce
  12. Korea Południowa Pjongczang – 27 lutego 2016 (snowcross) – 3. miejsce
  13. Szwajcaria Veysonnaz – 6 marca 2016 (snowcross) – 2. miejsce
  14. Hiszpania La Molina – 5 marca 2017 (snowcross) – 2. miejsce
  15. Secret Garden – 28 listopada 2021 (snowcross) – 3. miejsce
  16. Austria Montafon – 10 grudnia 2021 (snowcross) – 2. miejsce
  • W sumie (2 zwycięstwa, 6 drugich i 8 trzecich miejsc).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyniki snowcrossu. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
  2. Od sezonu 2010/2011 obowiązuje osobna klasyfikacja generalna snowcrossu