Niedźwiedź Biały (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wizerunek herbu w stylizacji Tadeusza Gajla
Wizerunek herbu według Juliusza Ostrowskiego

Niedźwiedź Białypolski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym, na zielonej murawie, niedźwiedź kroczący srebrny.
Klejnot: Nad hełmem w koronie, pół niedźwiedzia białego, między dwoma trąbami.
Labry powinny być czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb nadany razem z przywilejem nobilitacji 9 listopada 1765 Janowi Wolskiemu neoficie żydowskiego pochodzenia[1]. Wolski był wielkim łowczym u księcia Radziwiłła, ochrzczonym około 1750[2]. Oryginalny dyplom noblitacji Jana Wolskiego posiadał w swoich zbiorach heraldyk hr.Juliusz Ostrowski[3].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Wolski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Teodor Jeske-Choiński, Neofici polscy : materyały historyczne, Warszawa 1904, s.33
  2. Mateusz Mieses, Z rodu żydowskiego: zasłużone rodziny polskie krwi niegdyś żydowskiej, Warszawa 1991, s.236.
  3. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Cz. 2. Warszawa: 1897, s. 229

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
  • Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: 1897

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]