Niekraszuńce
54°03′46″N 24°54′25″E/54,062778 24,906944| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 54°03′46″N 24°54′25″E/54,062778 24,906944
| |
Niekraszuńce (biał. Некрашунцы; ros. Некрашунцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie werenowskim, w sielsowiecie Dociszki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawniej Niekraszuńce były centrum mniejszości tatarskiej, która zamieszkiwała okoliczne wsie. Według miejscowej tradycji tutaj znajdował się jeden z najstarszych meczetów w Rzeczypospolitej[2].
Według źródeł pisanych w roku 1832 nastąpiła przebudowa meczetu, więc drewniany meczet był tu co najmniej od XIX w. Wyremontowany na początku XX w. z fundacji m.in. rządu Królestwa Egiptu i amerykańskiej diaspory tatarskiej oraz dwa mizary, z najstarszymi znanymi pochówkami z XIX w. W czasie I wojny światowej meczet został spalony przez wojska niemieckie. W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Raduń[3]. Meczet odbudowano w 1926 r.
Po II wojnie światowej znalazła się w granicach Związku Sowieckiego. Tatarzy, jako przedstawiciele stanu szlacheckiego, zostali poddani prześladowaniom. Wielu z nich, w tym niekraszuński mułła, skorzystało z reperacji i wyjechało w nowe granice Polski. Pola zostały znacjonalizowane i weszły w skład kołchozu. Muzułmanów ze strony nowej władzy dotknęły również prześladowania religijne. W latach 50. komuniści rozebrali meczet, a pozyskane z rozbiórki materiały przeznaczyli na budowę budynków kołchozowych. Obecnie w Niekraszuńcach nie ma już Tatarów[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Piotr Borawski, Tatarzy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1986, ISBN 83-205-3747-9, OCLC 830218869.
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2020-04-29]. (pol.).
- ↑ Zostały tylko groby. Jak zniknęła najstarsza wieś Tatarów na Białorusi?. Belsat. [dostęp 2020-04-29]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Niekraszunce, pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 78.
- Niekraszuńce na mapie WIG
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2020-04-29]. (ros.).
_EJSZYSZKI_1926_300dpi_bcuj297982-285419.jpg){kind=link}