Przejdź do zawartości

Nierówność Shapiro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nierówność Shapiro – nierówność zaproponowana przez amerykańskiego matematyka Shapiro w 1954 r.

Niech oraz

będzie liczbą parzystą
albo
będzie liczbą nieparzystą.

Oznaczmy także Wówczas zachodzi

Nierówność ta dla n = 3 nazywana jest nierównością Nesbitta.

Dla większych wartości n nierówność nie zachodzi, a ostrym ograniczeniem dolnym jest gdzie jest równe gdzie jest największą funkcją wypukłą, której wykres leży poniżej wykresów oraz Wartość tej stałej znalazł w 1969 Vladimir Drinfeld.

Dowód nierówności dla n = 1 i n = 2[edytuj | edytuj kod]

Dowód nierówności dla oraz jest trywialny.

Gdy nierówność Shapiro ma postać:

czyli

gdy nierówność Shapiro jest postaci:

czyli

Dowód nierówności dla n = 3[edytuj | edytuj kod]

Skorzystamy z następującego lematu:

Dowód lematu:

Niech będzie dowolną liczbą dodatnią. Mamy:

Ostatnia nierówność jest prawdziwa, ponieważ kwadrat każdej liczby rzeczywistej jest nieujemny.

Dowód Nierówności Shapiro, gdy

Mamy wykazać, że:

Oznaczmy Zatem:

Nierówność możemy więc zapisać następująco:

kolejne nierówności są równoważne:

Na mocy lematu mamy:

Dodając te nierówności stronami otrzymujemy nierówność co dowodzi, że nierówność jest prawdziwa.

Dowód nierówności dla n = 4[edytuj | edytuj kod]

Udowodnimy najpierw następujący lemat:

Dowód lematu:

Dla dowolnych dodatnich zachodzi Mamy:

c. n. d.

Dowód Nierówności Shapiro dla n = 4:

Mamy wykazać, że

Zauważmy, że:

Na mocy nierówności Cauchy’ego mamy:

czyli:

Mamy zatem:

Na mocy lematu mamy:

Zatem udowodniliśmy nierówność:

która jest równoważna nierówności

cnd.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rozdział 10. W: Lev Kourliandtchik: Słynne nierówności. Wydawnictwo Aksjomat, 2002. ISBN 83-87329-29-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]