Nikita Mielnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikita Mielnik
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

1893
Bolszaja Daniłowka

Data śmierci

1974

Przebieg służby
Formacja

Armia Czerwona
Czeka
NKWD

Główne wojny i bitwy

zbrodnia katyńska

Odznaczenia
Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonego Sztandaru Medal „Za zasługi bojowe”

Nikita Wasiliewicz Mielnik (ur. 1893 we wsi Bolszaja Daniłowka w obwodzie charkowskim, zm. 1974 tamże) – oficer NKWD, jeden z wykonawców zbrodni katyńskiej.

Był narodowości ukraińskiej, skończył szkołę podstawową, od 1919 żołnierz Armii Czerwonej i funkcjonariusz Czeki/OGPU/NKWD. Pracownik Zarządu NKWD obwodu charkowskiego w stopniu porucznika, w 1940 brał udział w mordowaniu polskich jeńców, nagrodzony za to przez Ławrientija Berię rozkazem z 26 października 1940. Po wojnie był dyżurnym pomocnikiem komendanta wydziału administracyjnego Zarządu MBP.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nikita Pietrow, Psy Stalina, Warszawa 2012.