Nil Kerameus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nil Kerameus
Νείλος Κεραμεύς
Patriarcha Konstantynopola
ilustracja
Kraj działania

Cesarstwo Bizantyńskie

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1388
Konstantynopol

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1379–1388

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

1379

Nil Kerameus, gr. Νείλος Κεραμεύς, Neilos Kerameus (zm. 1 lutego 1388 w Konstantynopolu) – patriarcha Konstantynopola w latach 1379–1388.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nil Kerameus został wybrany patriarchą Konstantynopola pod koniec 1379 r. po usunięciu jego poprzednika Makarego[1] po tym, jak Jan V Paleolog odzyskał władzę odebraną mu przez syna Andronika IV[2]. Nil pośredniczył potem w łagodzeniu konfliktu pomiędzy Janem V Paleologiem i jego zbuntowanym synem Andronikiem IV. Turcy podbijali w tym czasie Bałkany, podczas gdy w ręku Bizancjum pozostały Konstantynopol i jego okolice, Tesalonika i Chalkidiki, Tesalia, garść wysp na Morzu Egejskim i Despotat Morei. Patriarcha był znany ze swego antyłacińskiego stanowiska i sprzyjania doktrynie Grzegorza Palamasa. W latach 1380–1382 Nil przyznał Janowi V prawo do interweniowania w sprawach kościelnych, szczególnie przy wyborze patriarchy. Decyzja ta została następnie potwierdzona przez synod patriarszy[1].

Nil zmarł 1 lutego 1388[3]. Jego następca Antoni IV został wybrany 12 stycznia 1389[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Louis Bréhier: Vie et mort de Byzance. s. 329.
  2. G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. s. 499.
  3. Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437
  4. P. I. Żaworonkow: Antonij IV.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Louis Bréhier: Vie et mort de Byzance. Paryż: Albin Michel, 1969.
  • Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437.
  • G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0.
  • P. I. Żaworonkow: Antonij IV. [w:] Prawosławnaja enciklopedia, Т. 2., s. 656 [on-line]. [dostęp 2012-12-07]. (ros.).