Nosferattus aegis

Nosferattus aegis
Ruiz et Brescovit, 2005
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	pająki wyższe
Rodzina	skakunowate
Podrodzina	Salticinae
Plemię	Sitticini
Rodzaj	Nosferattus
Gatunek	Nosferattus aegis

Nosferattus aegis – gatunek pająka z rodziny skakunowatych i podrodziny Salticinae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2005 roku przez Gustava R.S. Ruiza i Antônia D. Brescovita na łamach „Revista Brasileira de Zoologia”. Jako lokalizację typową wskazano Palmas w brazylijskim stanie Tocantins. Epitet gatunkowy oznacza po łacinie „tarcza” i nawiązuje do kształtu cymbium pająka.

Morfologia

Samce osiągają od 3,7 do 4,15 mm długości ciała i od 1,85 do 2,15 mm długości karapaksu, a samice od 3,7 do 5,4 mm długości ciała i od 1,95 do 2,15 mm długości karapaksu.

Karapaks jest wysoki; u samca ciemnożółto-jasnobrązowo marmurkowany z częścią głowową ciemnobrązową, porośniętą złocistymi włoskami okolicą oczu par przednich, szerokim, ciemnym paskiem podłużnym biorącym początek między oczami pary tylno-bocznej i dochodzącym do tylnej krawędzi prosomy oraz białym owłosieniem po bokach; u samicy jasnobrązowy ze słabym marmurkowaniem, ciemnobrązowymi krawędziami, o ciemnobrązowej i beżowo owłosionej części głowowej oraz z ciemnobrązowym paskiem wzdłuż grzbietu. Nadustek gęsto porastają włoski, u samca białe, u samicy białe i brązowe. Ustawione równolegle szczękoczułki są żółte z brązowym paskiem podłużnym. Przednia krawędź bruzdy szczękoczułka ma pięć zębów, a na tylnej jej krawędzi brak jest modyfikacji. Barwa wargi dolnej, szczęk oraz sternum jest żółta. Nogogłaszczki samicy są żółte, samca ciemnożółte z wierzchu i jasnobrązowe od spodu oraz z białymi włoskami na wierzchu cymbium. Odnóża są żółte z brązowym obrączkowaniem.

Opistosoma (odwłok) samca jest od spodu i po bokach zielonkawoszara z gęstym białym i złotym owłosieniem, a z wierzchu z ciemnym skutum. U samicy jest ona bladokremowa od spodu, a z wierzchu brązowa, z wyjątkiem łysego placu na grzbiecie gęsto porośnięta pomarańczowymi i brązowymi włoskami. Przednie kądziołki przędne są żółte, tylne zaś brązowe.

Genitalia samicy cechują się parą bocznych gruczołów palcowatych umieszczonych przy początku przewodów kopulacyjnych oraz szerszą niż u N. discus tylną krawędzią otworów epigynalnych. Nogogłaszczki samca mają zredukowane ostrogi na apofizie retrolateralnej goleni oraz krawędź tylno-boczną cymbium umieszczoną dalej od krawędzi tegulum niż u N. discus.

Rozprzestrzenienie

Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla stanu Tocantins w Brazylii.