Nosorożec (film)
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
2021 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
101 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Ołeh Sencow |
| Główne role |
Serhij Filimonow |
| Muzyka |
Andrij Ponomariow |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
Jurij Grigorowicz |
| Kostiumy |
Kostiantyn Kraweć |
| Dystrybucja |
WestEnd Films |
| Budżet |
ok. 50 mln hrywien |
| Strona internetowa | |
Nosorożec (ukr. Nosorih) – ukraińsko-polsko-niemiecki dramat filmowy z 2021 roku w reżyserii Ołeha Sencowa.
Światowa premiera filmu odbyła się w ramach 78. MFF w Wenecji[1].
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Fabuła filmu jest oparta na prawdziwych wydarzeniach z lat 90. na Ukrainie. Główny bohater o ksywce Nosorożec trafia do świata przestępczego. Wkracza na krwawą ścieżkę, która zaprowadzi go nie tam, gdzie się spodziewał.
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
„Nosorożec” to drugie pełnometrażowe dzieło Ołeha Sencowa. W 2012 roku projekt był już prezentowany na platformie industrialnej Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Sofii, gdzie otrzymał nagrody za najlepszy projekt i pitching. Realizacja została jednak zawieszona w związku z nielegalnym aresztowaniem Sencowa przez rosyjskie służby specjalne w 2014 roku i jego późniejszym uwięzieniem. Po zwolnieniu reżysera w 2019 roku prace nad projektem wznowiono.
W lipcu 2020 roku ukraińska Rada Państwowego Wspierania Kinematografii podjęła decyzję o wsparciu projektu filmowego. Dofinansowanie z Państwowej Agencji Ukrainy ds. Kina (Derżkino) wyniosło 25 mln 100 tys. hrywien, czyli 50% budżetu.
Zdjęcia do „Nosorożca” realizowano w Krzywym Rogu, Lwowie i Kijowie. Zakończyły się w grudniu 2020 roku[2].
Film jest koprodukcją Ukrainy, Polski oraz Niemiec. Ukraińską stronę reprezentują Arthouse Traffic (producent Denys Iwanow) i Krai Kinema (producent Ołeh Sencow), polską Apple Film Production, a niemiecką Ma.ja.de. Międzynarodowym dystrybutorem filmu jest WestEnd Films.
Film otrzymał wsparcie: Ministerstwa Polityki Informacyjnej Ukrainy, Państwowej Agencji Ukrainy ds. Kina, administrowanego przez Radę Europy funduszu EURIMAGES, Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, niemieckiego funduszu filmowego Medienboard Berlin-Brandenburg.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
| Serhij Filimonow | Nosorożec |
| Jewhen Czernikow | Mężczyzna w samochodzie |
| Jewhen Hryhorjew | Plus |
| Alina Ziewakowa | Maryna |
| Maria Sztofa | Siostra nosorożca |
| Iryna Mak | Matka Nosorożca |
| Serhij Smijan | Ojciec Nosorożca |
| Dmytro Łozowski | Brat Nosorożca |
| Iwan Tamaszew | Środkowy Nosorożec |
| Dmytro Dima | Mały Nosorożec |
| Oleksandr Rudyński | Rudy |
| Jewhen Switłycznyj | Karaś |
| Serhij Majdebura | Mięso |
| Władysław Derduha | Czaszka |
| Heorhij Powołoćki | Chmura |
| Witalij Tiutenko | Czicza |
| Wołodymyr „Adołfycz” Szamraj | Tato |
Ekipa filmowa[edytuj | edytuj kod]
- Reżyser, scenarzysta, producent – Ołeh Sencow
- Drugi reżyser – Oleksij Osadczenko
- Producent – Denys Iwanow
- Koproducenci – Dariusz Jabłoński, Wioletta Kamińska, Izabela Wójcik, Heino Deckert, Tina Börner
- Casting – Anastasia Czorna
- Zdjęcia – Bogumił Godfrejów
- Inżynier dźwięku – Patrick Veigel
- Operator dźwięku – Mychajło Nikołajew
- Scenografia – Jurij Grigorowicz, Jörn Lachmann
- Charakteryzacja – Switłana Polikaszkina
- Kostiumy – Kostiantyn Kraweć
- Kompozytor – Andrij Ponomariow
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NOSORIH (RHINO). Orizzonti 2021, LA BIENNALE DI VENEZIA. [dostęp 2021-07-26].
- ↑ Сенцов завершив зйомки фільму «Носоріг». Ukrinform, 2020-12-05. [dostęp 2021-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-26)]. (ukr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rhino // IMDb
- Top 100 Most Anticipated Foreign Films of 2021: #68. Oleg Sentsov’s Rhinoceros // IONCINEMA.COM
- First look at Oleg Sentsov’s ‘Rhino’ set for Bulgaria’s Sofia Meetings // screendaily.com/