Numeracja skryta

Numeracja skryta – sposób numeracji telefonicznej w układach wielocentralowych polegający na tym, że wskaźnik międzycentralowy jest integralną częścią numeru abonenta i jest przekazywany do centrali zawsze niezależnie od położenia abonenta inicjującego połączenie. Numeracja skryta jest stosowana powszechnie na poziomie lokalnej lub strefowej sieci telefonicznej oraz na poziomie numeracji krajowej w przypadku stosowania zamkniętego planu numeracji.

Zaletą numeracji skrytej jest to, że dzwoniący nie musi znać struktury sieci i wskaźników międzycentralowych (są one zawarte w numerze). Wadą numeracji skrytej jest to, że konieczne jest wybieranie większej liczby cyfr numeru telefonicznego w połączeniach lokalnych w obrębie jednej centrali lub jednej strefy numeracyjnej.

Przeciwieństwem numeracji skrytej jest numeracja jawna.

Bibliografia

• Andrzej Jajszczyk: Wstęp do telekomutacji. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2000, s. 416. ISBN 83-204-2600-6.