Nyctibatrachus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nyctibatrachus
Boulenger, 1882[1]
Ilustracja
Nieoznaczony przedstawiciel rodzaju
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

Nyctibatrachidae

Podrodzina

Nyctibatrachinae
Blommers-Schlösser, 1993[2]

Rodzaj

Nyctibatrachus

Typ nomenklatoryczny

Nyctibatrachus major Boulenger, 1882

Synonimy

Rodzaju:

  • Nannobatrachus Boulenger, 1882[3]
Gatunki

34 gatunki – zobacz opis w tekście

Nyctibatrachus – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny Nyctibatrachidae i podrodziny Nyctibatrachinae której jest jedynym przedstawicielem.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj orientalny, południowoazjatycki, endemiczny dla Indii, gdzie występuje wyłącznie w Ghatach Zachodnich w południowo-zachodniej części kraju. Rozprzestrzeniony od południowego Gudźaratu na północy po południowe Tamilnadu na południu[4].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju tego należą bezogonowe o tęgim ciele, którego długość waha się od poniżej 20 mm u dorosłych Nyctibatrachus beddomii po 84 mm u N. karnatakaensis. Tympanum mają ukryte, grzbiet z podłużnymi fałdami skóry, palce kończyn przednich i dyski palców kończyn tylnych rozszerzone. Posiadają gruczoły udowe. Spotykane są w pobliżach strumieni w górzystych lasach wiecznie zielonych[5], gdzie prowadzą nocny tryb życia[6]. U większości gatunków występuje ampleksus, wyjątkiem jest Nyctibatrachus humayuni. W czasie, gdy samica tego gatunku przywabiona wołaniem samca składa jaja na liściu, samiec odsuwa się. Wraca, gdy samica skończy i wówczas, ustawiając się nad jajami, zapładnia je[5].

Taksonomia i systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj Nyctibatrachus został wprowadzony do klasyfikacji w 1882 roku przez George’a Alberta Boulengera. W 1942 roku George S. Myers wyznaczył jego gatunkiem typowym Nyctibatrachus major, opisanego w 1882 przez autora nazwy rodzajowej[7]. Klasyfikowany był w plemieniu Ranixalini podrodziny Raninae, potem wyniesionym do rangi podrodziny Ranixalinae w rodzinie żabowatych[4], aż w 2001 roku trafił do podrodziny Nyctibatrachinae[8].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Nyctibatrachus: gr. νυκτι- nukti- „nocny”, od νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”[9]; βατραχος batrakhos „żaba”[10].
  • Nannobatrachus: gr. ναννος nannos „karzeł”[11]; βατραχος batrakhos „żaba”[10]. Gatunek typowy: Nannobatrachus beddomii Boulenger, 1882.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku Sathyabhama Das Biju i współpracownicy dokonali rewizji taksonomicznej rodzaju, rozpoznając w jego obrębie 27 gatunków, w tym 12 nowych dla nauki[6] (nie wszystkie z nich są obecnie uznawane za osobne gatunki). Obecnie do tego rodzaju należą 34 gatunki płazów[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Boulenger 1882 ↓, s. 113.
  2. R.M.A. Blommers-Schlösser. Systematic relationships of the Mantellinae Laurent 1946 (Anura, Ranoidea). „Ethology, Ecology & Evolution”. 5 (2), s. 211, 1993. DOI: 10.1080/08927014.1993.9523105. (ang.). 
  3. Boulenger 1882 ↓, s. 470.
  4. a b c Darrel R. Frost: Nyctibatrachus Boulenger, 1882. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. The American Museum of Natural History, 2023. [dostęp 2023-12-16].
  5. a b Laurie J. Vitt, Janalee P. Caldwell: Herpetology: An Introductory Biology of Amphibians and Reptiles. Academic Press, 2014, s. 509–510.
  6. a b S.D. Biju, I. Van Bocxlaer, S. Mahony, K.P. Dinesh, C. Radhakrishnan, A. Zachariah, V. Giri, F. Bossuyt. A taxonomic review of the Night Frog genus Nyctibatrachus Boulenger, 1882 in the Western Ghats, India (Anura: Nyctibatrachidae) with description of twelve new species. „Zootaxa”. 3029, s. 1–96, 2011. 
  7. G.S. Myers. A new frog from the Anamallai Hills, with notes on other frogs and some snakes from South India. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 55, s. 49–56, 1942. 
  8. A. Dubois, A. Ohler, S.D. Biju. A new genus and species of Ranidae (Amphibia, Anura) from south-western India. „Alytes. Paris”. 19, s. 53–79, 2001. 
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 148.
  10. a b Jaeger 1944 ↓, s. 30.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 143.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]