Nykanor Dejneha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nykanor Mykoła Dejneha
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1907
Świstelniki

Data śmierci

8 listopada 1982

Miejsce pochówku

Cmentarz Janowski we Lwowie

Archimandryta Ławry Uniowskiej
Okres sprawowania

1951–1982

Biskup pomocniczy archidiecezji lwowsko-halicko-kamienieckiej
Okres sprawowania

1972–1982

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

ukraińskokatolicki

Inkardynacja

studyci

Śluby zakonne

15 lipca 1938

Diakonat

1 października 1939

Prezbiterat

29 października 1939

Chirotonia biskupia

luty 1972

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

luty 1972

Konsekrator

bł. Wasyl Wełyczkowski

Nykanor Mykoła Dejneha MSU (ukr. Никанор Дейнега, ur. 8 grudnia 1907 w Świstelnikach, zm. 8 listopada 1982) – ukraiński duchowny ukraińskokatolicki, studyta, biskup pomocniczy archidiecezji lwowsko-halicko-kamienieckiej obrządku bizantyńsko-ukraińskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

16 czerwca 1935 złożył pierwsze śluby, a 15 lipca 1938 śluby wieczyste w Zakonie Ustawu św. Teodora Studyty. 1 października 1939 otrzymał święcenia diakonatu, a 29 października tego roku prezbiteriatu (oba z rąk arcybiskupa lwowsko-halicko-kamienieckiego Andrzeja Szeptyckiego OSBM) i został kapłanem swojego zakonu.

W 1951 został archimandrytą Ławry Uniowskiej, którym pozostał do śmierci. W okresie sprawowania przez niego tej funkcji klasztor nie działał.

W lutym 1972 potajemnie przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa pomocniczego archidiecezji lwowsko-halicko-kamienieckiej bł. Wasyla Wełyczkowskiego CSsR. Nie otrzymał biskupstwa tytularnego.

Urząd biskupi pełnił do śmierci 8 listopada 1982.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]