Ołeksandr Kosenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołeksandr Kosenko
Олександр Косенко
Pełne imię i nazwisko

Ołeksandr Petrowycz Kosenko

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1970
Dniepr

Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dnipro-75 Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989 Rotor Wołgograd 0 (0)
1993–1996 Mechanizator Dniepropetrowsk 74 (87)
1996–1998 MFK Łokomotyw Odessa 52 (64)
1998–2000 Zaporiżkoks Zaporoże 65 (68)
2000–2002 Finpromko-Alfa Jekaterynburg 59 (34)
2002–2005 MFK Szachtar Donieck 84 (49)
2003–2004 Tytan Makiejewka (wyp.) ? (?)
2005–2008 Budiweł Dniepropetrowsk 82 (29)
2008–2009 Płaneta-Mist Kijów 20 (3)
2013–2014 Enerhija-2 Lwów 7 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1995–200?  Ukraina ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010–2013 Wybir Dniepropetrowsk
2013–2014 Enerhija Lwów
2014– Ukraina
2023– Legia Warszawa (futsal)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ołeksandr Petrowycz Kosenko, ukr. Олександр Петрович Косенко, ros. Александр Петрович Косенко, Aleksandr Pietrowicz Kosienko (ur. 18 stycznia 1970 w Dnieprze) – ukraiński futsalowiec grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Sportowej Dnipro-75 Dniepropetrowsk. W 1989 rozpoczął karierę piłkarską w składzie Rotoru Wołgograd, jednak grał tylko w drużynie rezerw. Po zakończeniu służby wojskowej zmienił piłkę nożną na futsal i zasilił skład Mechanizatora Dniepropetrowsk w 1993 roku. W 1996 przed rozwiązaniem Mechanizatora przeniósł się do MFK Łokomotyw Odessa. Latem 1998 został zaproszony do Zaporiżkoksu Zaporoże. W 2000 wyjechał do Rosji, gdzie bronił barw klubu Finpromko-Alfa Jekaterynburg. Latem 2002 przeszedł do MFK Szachtar Donieck, skąd został wypożyczony do Tytanu Makiejewka. W 2005 wrócił do rodzimego miasta, gdzie został piłkarzem Budiwełu Dniepropetrowsk. W sezonie 2008/09 występował w klubie Płaneta-Mist Kijów, w którym zakończył karierę piłkarza. Potem jeszcze będąc trenerem Enerhii Lwów wychodził na boisko w składzie drugiej drużyny.

Wieloletni kapitan reprezentacji Ukrainy, za którą grał od 1995 roku - dwukrotny wicemistrz Europy, uczestnik Mistrzostw Świata 2004.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 2010 rozpoczął karierę szkoleniowca. Najpierw trenował amatorski zespół Wybir Dniepropetrowsk. W kwietniu 2013 stał na czele Enerhii Lwów. 5 grudnia 2014 został mianowany na stanowisko głównego trenera narodowej reprezentacji Ukrainy w futsalu[1].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

reprezentacja Ukrainy
Mechanizator Dniepropetrowsk
MFK Łokomotyw Odessa
  • mistrz Ukrainy: 1996/97, 1997/98
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 1996/97, 1997/98
Zaporiżkoks Zaporoże
  • wicemistrz Ukrainy: 1999/00
  • brązowy medalista mistrzostw Ukrainy: 1998/99
  • finalista Pucharu Ukrainy: 1999/00
Finpromko-Alfa Jekaterynburg
MFK Szachtar Donieck
  • mistrz Ukrainy: 2003/04, 2004/05
  • wicemistrz Ukrainy: 2002/03
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 2002/03, 2003/04
  • finalista Pucharu Ukrainy: 2004/05
  • finalista Superpucharu Ukrainy: 2005

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Enerhija Lwów
  • wicemistrz Ukrainy: 2013/14
  • brązowy medalista mistrzostw Ukrainy: 2012/13
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 2012/13, 2013/14
  • finalista Superpucharu Ukrainy: 2014

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]