O pismach klasycznych i romantycznych
O pismach klasycznych i romantycznych – szkic Jana Śniadeckiego poświęcony zjawisku romantyzmu, opublikowany w 1819 roku w "Dzienniku Wileńskim"[1].
W tekście Śniadecki, uznający edukację i język za ważne narzędzia zachowania kultury polskiej w sytuacji zaborów[2], zdecydowanie atakował romantyczne tendencje w literaturze. Uznawał, że są one wynikiem rozkładu intelektualnego, a sztuka romantyczna cechuje się nieładem[3] i niechlujnym językiem oraz popularyzuje zabobony[2]. Niepochlebnie odnosi się także do twórczości Szekspira, zarzucając mu, że choć niektóre elementy jego sztuki są trafne i ciekawe, to jednak, ponieważ autor nie był wykształcony i pisał aby przypodobać się pospólstwu, żadna sztuka w całości wzięta ani jest porządna, ani przyjemna[4]. Jednak sztuki Szekspira Śniadecki czytał prawdopodobnie w postaci słabych przekładów na język polski, co może częściowo wyjaśniać jego opinię[2].
Tekst Śniadeckiego jest jednym z najbardziej znanych tekstów polskiego sporu romantyków z klasykami[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Idee programowe romantyków polskich, oprac. Alina Kowalczykowa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Biblioteka Narodowa, seria I, nr 261, Wrocław 2000, s. 23.
- ↑ a b c Idee programowe romantyków polskich, oprac. Alina Kowalczykowa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Biblioteka Narodowa, seria I, nr 261, Wrocław 2000, s. XVI.
- ↑ Alina Kowalczykowa, Romantyzm [w:] Słownik literatury polskiej XIX wieku, pod red. Józefa Bachórza i Aliny Kowalczykowej, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2002, s. 835.
- ↑ Jan Śniadecki, O pismach klasycznych i romantycznych [w:] Idee programowe romantyków polskich, oprac. Alina Kowalczykowa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Biblioteka Narodowa, seria I, nr 261, Wrocław 2000, s. 29.
- ↑ Idee programowe romantyków polskich, oprac. Alina Kowalczykowa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Biblioteka Narodowa, seria I, nr 261, Wrocław 2000, s. XV.