Obrębscy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Cholewa

Obrębscy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Cholewa. Włodzimierz Dworzaczek podaje, że Obrębscy pieczętowali się także herbami Mora, Odrowąż i Ostoja[1]. Niektóre herbarze podają także, iż część Obrębskich pieczętowała się herbem Prus II.

Siedliska rodu[edytuj | edytuj kod]

Członkowie rodu[edytuj | edytuj kod]

Odnotowani w XVI wieku[edytuj | edytuj kod]

  • N. Obrębski (kanonik u św. Floriana w Krakowie, 1566 doktor akademii w Krakowie)[2]
  • Jan Obrębski (najprawdopodobniej z ziemi płockiej, żonaty w 1590 roku z Anną z Czachorowskich, c. Dominika) [10]

Odnotowani w XVII wieku[edytuj | edytuj kod]

  • Mateusz Obrębski (1632 w ziemi ciechanowskiej, elektor Władysława IV[3])[2]
  • Kasper Obrębski (1632 w ziemi różańskiej, elektor Władysława IV[3])[2]
  • Jakub Obrębski (1632 w ziemi inowrocławskiej, elektor Władysława IV[3])[2]
  • Kazimierz Obrębski (1697, sędzia kapturowy inowrocławski, z Ruczewka)[2]

Aktywność publiczna. Kazimierz Obrębski wraz z Aleksandrem Sycygniewskim spisują manifest rokoszan z Małopolski zebranych w roku 1698 Łowiczu w obronie wolnej elekcji i wolnego głosu.[5]

Odnotowani w XVIII wieku[edytuj | edytuj kod]

  • Karol Obrębski (1788, wojski ziemi nurskiej)[2]
  • Wawrzyniec Obrębski (1788, skarbnik ziemi nurskiej)[2]
  • Iakub Obrębski (1764, elektor z ziemi płockiej)[9]

Odnotowani w XIX wieku[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Obrębski – por. Pułku. 2-go strzelców pieszych (1815-1830)[7]
  • Seweryn Obrębski – ppor. Pułku. 1-go strzelców pieszych (1815-1830)[7]
  • Antoni Obrębski – żołnierz Pułku 5-go ułanów – odzn. srebrnym krz. VM (16 marca 1831)[8]
  • Kazimierz Obrębski – ppor. Pułku 2-go piechoty liniowej – odz. złotym krz. VM – (15 kwietnia 1831)[8]
  • Mikołaj Franciszek Obrębski, syn Konstantego (1851)[6]
  • Walenty Jordan Obrębski, s. Mikołaja (1851)[6]
  • Walenty Obrębski, s. Ignacego (1851)[6]
  • Paweł Obrębski, s. Jana (1851)[6]
  • Alexander Obrębski, s. Karola (1851)[6]
  • Ignacy Obrębski, s. Seweryna (1851)[6]
  • Antoni Franciszek Obrębski, s. Aloizego (1851)[6]
  • Leopold Edmund Obrębski, s. Wincentego (1851)[6]

Urodzeni w wieku XX[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Teki Włodzimierza Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, s. 726-727.
  2. ↑ a b c d e f g h Herbarz Polski, „Korona Polska kleynotami ozdobiona” Kaspra Niesieckiego, Lwów 1782, s. 11-12.
  3. ↑ a b c Elektorowie Królów: Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego, Stanisława Augusta I, zestawili Jerzy hr. Dunin-Borkowski i dr. Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  1. Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584; wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, 1858, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa
  • [5] Oblaty w księgach grodzkich warszawskich manifestu rokoszan z Małopolski zebranych w Łowiczu w obronie wolnej elekcji i wolnego głosu 1698.7.II,.... Przez Kazimierza Obrębskiego i Aleksandra Secygniewskiego; 1698-1698, Archiwum Państwowe w Łowiczu, sygnatura 53/976/0/3960
  • [6] Spis szlachty Królestwa Polskiego z podaniem krótkiej informacji o dowodach szlachectwa, Warszawa 1851.
  • [7] Bronisław Gembarzewski, „Wojsko Polskie, Królestwo Polskie 1815-1830”, Warszawa 1903, s. XV.
  • [8] Janusz Stankiewicz, Lista odznaczonych Krzyżem Virtuti Militari
  • [9] Suffragia wojewodztw y ziem koronnych y W.X. Lit. Zgodnie na nayiaśnieyszego Stanisława Augusta obranego Krola Polskiego, y Wielkieego Xiążęcia Litewskiego. Ruskiego, Pruskiego, Mazowieckiego, Żmudzkiego. Kiiowskiego, Wołyńskiego, Podolskiego, Podlaskiego, Inflantskiego, Smoleńskiego, Siewierskiego y Czerniechowskiego
  • [10] „Czachorowscy z Czachorowa”, Stanisław Andrzej Czachorowski-Chruścik, Płock 2008.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Obrębscy&oldid=72626096”