Przejdź do zawartości

Obraz Matki Bożej Pocieszenia (Górka Duchowna)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Matka Boża Pocieszenia
w Górce Duchownej
Ilustracja
Miejsca kultu

wielkopolska

Sanktuarium

Kościół Matki Bożej Pocieszenia i św. Michała Archanioła w Górce Duchownej

Początek kultu

1410

Czas powstania wizerunku

XV wiek

Data wspomnienia

niedziela po św. Augustynie

Autor

nieznany

Rozmiar

38x53 cm

Koronowany

28 sierpnia 1966 przez abpa Antoniego Baraniaka

Obraz Matki Bożej Pocieszenia – obraz Matki Bożej znajdujący się w kościele w Górce Duchownej.

Historia Obrazu[edytuj | edytuj kod]

W 1410 szalała na tym terenie zaraza. Benedyktyni, którzy zarządzali kościołem, sprowadzili z Lubinia obraz Matki Bożej Pocieszenia. Według legendy przybył on do Lubinia z Cluny. Miejscowa ludność ocalała i obraz pozostał na stałe w góreckiej świątyni. W XVIII wieku został oficjalnie uznany za cudowny. W 1710 spłonęła plebania wraz z archiwum. Kolejny pożar był znacznie tragiczniejszy — w 1927 spłonął kościół, a obraz uległ zniszczeniu. Ocalały tylko złote sukienki, korony, srebrna rama i wota. Wierną kopię obrazu na miedzianej blasze wykonał uczeń Jana Matejki Marian Szczurowski. W czasie okupacji niemieckiej obraz był przechowywany za uszkodzoną zasłoną. Po wojnie z 21 na 22 września 1964 obraz został skradziony wraz wotami, ale złodzieje porzucili wizerunek w okolicach torów kolejowych.

Opis Obrazu[edytuj | edytuj kod]

Obraz o wymiarach 38 x 53 cm namalowany był przez nieznanego malarza na metalowej blasze. Maryja trzyma Dziecię Jezus na prawej ręce i lewą przytula je do siebie. Głowę ma nachyloną ku Dziecięciu, które tuli się do Niej obejmując Ją prawą ręką za szyję. Oczy Madonny są półprzymknięte, a na ustach ma subtelny uśmiech. Część badaczy umieszcza ten obraz w szkole sienieńsko-toskańskiej, inna część przypisuje go z czeskim kręgiem artystycznym.

Koronacja Obrazu[edytuj | edytuj kod]

Uroczystość koronacji obrazu koronami papieskimi miała miejsce 28 sierpnia 1966. Metropolita poznański abp Antoni Baraniak przewodniczył uroczystościom, w których wzięło udział liczne duchowieństwo oraz 50 tysięcy wiernych.

Kult Obrazu[edytuj | edytuj kod]

Początek kultu to XV wiek, źródła podają, że już w tym stuleciu zaczęły przybywać pierwsze pielgrzymki. Wierni przybywali z Dolska, Gostynia, Kościana, Krobi, Krzywinia, Osiecznej, Poznania, Śmigla, Śremu, Wschowy – stanowili przedstawicieli wszystkich stanów. Wśród pielgrzymów był św. Stanisław Kostka oraz ks. Karol Antoniewicz. W 1748 przy sanktuarium powołano Bractwo Matki Bożej Pocieszenia, mające w swoich szeregach czcicieli wszystkich stanów. Z zachowanych księgi cudów Matki Bożej Góreckiej wiele relacji dotyczy przywrócenie wzroku. Po wezwaniu Pani Góreckiej na oczy przejrzeli: karczmarka Anna z Wołkowa w 1749, parobek Filip z Targowiska w 1749, córeczka państwa Chrościckich w 1750, panna Teresa Ganowiczówna w 1743 oraz przedstawiciele duchowieństwa jak np. brat Franciszek Kaliszewski bernardyn w 1753.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Obraz_Matki_Bożej_Pocieszenia_(Górka_Duchowna)&oldid=71889785”