Obrona przeciwkosmiczna
Obrona przeciwkosmiczna – system sił i środków na Ziemi i w przestrzeni kosmicznej oraz przedsięwzięcia i działania podejmowane w skali państwa lub grupy państw w celu maksymalnego zmniejszenia skutków rozpoznania oraz odparcia ataków przeciwnika z przestrzeni kosmicznej[1].
- obrona przeciwkosmiczna aktywna to działania naziemnych i kosmicznych środków obrony przeznaczonych do rażenia obiektów kosmicznych i uderzenia strategicznych i kosmicznych środków napadu; w celu niszczenia obiektów w kosmosie skonstruowano bron antysatelitarną.
- obrona przeciwkosmiczna pasywna to zespół przedsięwzięć podejmowanych przez wszystkie rodzaje sił zbrojnych w ramach maskowania, dezinformowania i zakłócania[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 252.
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 253.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.