Obusier de vaisseau
Obusier de vaisseau – francuskie 36-funtowe działo artylerii okrętowej o dużym kalibrze, lecz lekkie i o niewielkiej (85 cm) długości, użytkowane na francuskich okrętach wojennych w epoce żagli. Pierwsze zostały wyprodukowane w roku 1787, a użytkowano je do 1805. Do obsługi wymagały pięciu ludzi[1].
Obusiery zaprojektowano do wystrzeliwania pocisków eksplodujących z niewielką prędkością początkową. Miały być odpowiedzią na karonady w walce na bliską odległość, szczególnie skuteczną w rażeniu siły żywej nieprzyjaciela[2].
Ich amunicja miała jednak tendencję do samozapłonu i okazała się zbyt groźna dla załóg. W rezultache Marine nationale pozbyła ich się w pierwszych miesiącach I Cesarstwa, przechodząc zdecydowanie na karonady[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Boudriot i Berti 1992 ↓, s. 178.
- ↑ a b Peter 1995 ↓, s. 213.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jean Boudriot, Hubert Berti: L'Artillerie de mer: marine française 1650-1850. Paris: éditions Ancre, 1992. ISBN 2-903179-12-3.
- Jean Peter: L'artillerie et les fonderies de la marine sous Louis XIV. Paris: Economica, 1995. ISBN 2-7178-2885-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nicolas Mioque: Napoléon et l’évolution de l’artillerie des vaisseaux.