Ochtyrka
Wygląd
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Powierzchnia |
30 km² | ||||
Wysokość |
110 m n.p.m. | ||||
Populacja (2004) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380-5446 | ||||
Kod pocztowy |
42700 | ||||
Tablice rejestracyjne |
BM | ||||
Położenie na mapie obwodu sumskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
50°18′33,11″N 34°53′38,39″E/50,309197 34,893997 | |||||
Strona internetowa |
Ochtyrka[1] (ukr. Охтирка – Ochtyrka, ros. Ахтырка – Achtyrka) – miasto na Ukrainie (obwód sumski), nad Worsklą, siedziba władz rejonu ochtyrskiego.
Liczba mieszkańców: 50 400 (2001), 53 tys. (1997) 25 965 (1900), 17 411 (1867).
Od marca 2022 Miasto-bohater Ukrainy[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Założone w 1641 r., prawa miejskie od 1703 r.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w listopadzie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 50 osób. W lutym 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[3].
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Główne gałęzie przemysłu:
- metalowy;
- spożywczy:
- olejarski;
- owocowo-warzywny;
- mięsny;
- materiałów budowlanych;
W okolicy wydobywany jest gaz ziemny i ropa naftowa (największe wydobycie na terenie Ukrainy)
Urodzeni w Ochtyrce[edytuj | edytuj kod]
- Mikołaj Demczuk – oficer Armii Ludowej i UB[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polski egzonim uchwalony na 115. posiedzeniu KSNG.
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №164/2022. Офіційне інтернет-представництво Президента України. [dostęp 2022-03-31]. (ukr.).
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1761 .
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2018-09-14] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2001, t. 1, s. 78, ISBN 83-01-13357-0 t. 1-30, ISBN 83-01-13358-9 t. 1
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Achtyrka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 21 .