Odruch C

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odruch C (C-reflex, C-cortical) – rodzaj odruchu o długiej latencji (LLR, Long Latency Responses)[1].

Odruch jest wywołany stymulacją nerwu pośrodkowego przy odbiorze z mięśnia odwodziciela krótkiego kciuka. Zostaje zarejestrowany w badaniu elektrofizjologicznym po około 40–60 ms[2].

W miokloniach korowych amplituda odruchu C jest zwiększona (cecha charakterystyczna), można go wywołać w spoczynku. U osób zdrowych odruch ten nie występuje w spoczynku, natomiast pojawia się przy stymulacji nerwu podczas skurczu dowolnego mięśnia[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antonio V. Delgado-Escueta Advances in neurology. Myoclonic Epilepsies, Tom 95, str. 26
  2. E.Louis, S. Mayer, L. Rowland - Merritt Neurologia, Edra Urban & Partner 2-17, wyd. 13, tom I, str. 773
  3. Stępień, Neurologia [online], podyplomie.pl [dostęp 2022-04-01].