Ogniowe wsparcie wojsk broniących się w głębi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ogniowe wsparcie wojsk broniących się w głębi – okres działalności ogniowej artylerii i innych rodzajów wojsk w obronie.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Ogniowe wsparcie wojsk broniących się w rozpoczyna się z chwilą utraty pierwszej pozycji obrony (głębokość obrony batalionu). Celem wsparcia ogniowego w tym okresie jest zadanie przeciwnikowi maksymalnych strat, wzbranianie rozprzestrzeniania się w głąb obrony i hamowanie tempa ataku, a tym samym stwarzanie warunków do ostatecznego załamania jego natarcia[1]. Okres ten artyleria realizuje zazwyczaj z zapasowych stanowisk ogniowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]