Okna Evansa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Okna Evansa - zjawisko spektroskopowe polegające na występowaniu w widmach w podczerwieni szerokiego pasma drgań w zakresie częstości protonowych drgań rozciągających mające kształt rozkładu normalnego. Zjawisko to występuje dla układów wiązań wodorowych o średniej mocy. Stąd wystąpienie tego zjawiska jest dobrym dowodem na istnienie tych wiązań.

Pasmo w zakresie okna Evansa jest często poprzecinane przez szereg węższych lub szerszych dziur tak zwanych dziur Evansa. Zjawisko występowania okien Evansa opisał i wyjaśnił w swojej stochastycznej teorii S. Bratos w 1974 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Bratos, Profiles of hydrogen stretching ir bands of molecules with hydrogen bonds: A stochastic theory. I. Weak and medium strength hydrogen bonds, „The Journal of Chemical Physics”, 63 (8), 1975, s. 3499–3509, DOI10.1063/1.431788, ISSN 0021-9606.