Olgierd Jakubowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olgierd Jakubowski
kapitan geograf kapitan geograf
Data i miejsce urodzenia

8 września 1897
Borysowo

Data i miejsce śmierci

1940
Charków

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

35 Pułk Piechoty
Wojskowy Instytut Geograficzny

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Olgierd Jakubowski (ur. 27 sierpnia?/8 września 1897 w Borysowie[1], zm. 1940 w Charkowie) – kapitan geograf Wojska Polskiego, przedstawicieli Rządu Polskiego w Komisji Delimitacyjnej Polsko-Czechosłowackiej (1938), ofiara zbrodni katyńskiej[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Busola topograficzna wg patentu Olgierda Jakubowskiego z 1935 r.

Urodził się jako syn Antoniego i Amelii z Okołowskich. Absolwent gimnazjum w Wilnie. Dowódca plutonu w I Korpusie Polskim. Służył w 35 Pułku Piechoty. Od 1930 roku w Wojskowym Instytucie Geograficznym, w 1938 Kierownik Referatu. Został awansowany do stopnia kapitana w korpusie oficerów geografów ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[3]. Opatentował dwa typy busoli: topograficzną w 1935 roku[4][5] i turystyczno-topograficzną w 1938 roku[6]. Unacześniał mapy Wojskowego Instytutu Geograficznego, m.in. w 1936 r. Pas 47-Słup 34-B Nowosielec (skala 1:25 000, Warszawa WIG 1938, przedruk niemiecki w 1944 r. Unveränderter Nachdruck VI.44) i Pas 47-Słup 34-C Rudnik (skala 1:25 000, Warszawa WIG 1938, przedruk niemiecki w 1944 r. Unveränderter Nachdruck VI.44).

Był jednym z 7 przedstawicieli Rządu Polskiego w Komisji Delimitacyjnej Polsko-Czechosłowackiej w 1938 r.[7] i autorem pracy Nowa granica Polski z Czecho-Słowacją (Warszawa 1938)[8].

Więziony w Starobielsku przez NKWD. Zamordowany w Charkowie.

8 kwietnia 2021 r. upamiętniony przez Wojskowe Centrum Geograficzne na jednej z tablic poświęconych geografom poległym i zamordowanych w czasie II wojny światowej, które zamontowano na ścianie wieży zegarowej gmachu WCG przy Alejach Jerozolimskich nr 97 w Warszawie[9].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biblioteka Narodowa: Deskryptor Osobowy DBN - Jakubowski, Olgierd (1897-1940). Biblioteka Narodowa, 2020-08-05. [dostęp 2023-01-28]..
  2. Księgi Cmentarne – wpis 5471.
  3. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 349.
  4. Wykaz patentów udzielonych przez Urząd Patentowy RZ. P. w roku 1935. s. 44.
  5. Busola topograficzna : opis patentowy : nr 20963 : kl. 42 c, 7/01, Warszawa : Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, 1935
  6. Wykaz patentów udzielonych przez Urząd Patentowy RZ. P. w roku 1938. s. 46.
  7. Protokół delimitacyjny granicy państwowej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką. Zakopane: 1938, s. 7.
  8. Bibliografia polska 1901-1939. T. 13, Jad-Jok. Warszawa: Biblioteka Narodowa, 2011, s. 86.
  9. Wojskowe Centrum Geograficzne: 81. ROCZNICA ZBRODNI KATYŃSKIEJ. Wojskowe Centrum Geograficzne, 2021-04-08. [dostęp 2023-01-28]..
  10. M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33 s. 2 poz. 148.
  11. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-28]..
  12. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-28]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Oficerowie młodsi związani z Wojskowym Instytutem Geograficznym ofiary zbrodni Katyńskiej [w:] Polska Zbrojna. Jednodniówka 13 kwietnia 2021. Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej], s. 9 (zdjęcie kpt. O. Jakubowskiego).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]