OmpA

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

OmpA (z ang. Outer membrane protein A) – białko strukturalne, transbłonowe (śródbłonowe) błony zewnętrznej u bakterii Gram-ujemnych o masie cząsteczkowej 35 kDa. N-koniec tej proteiny skierowany jest na zewnątrz komórki, a C-koniec połączony jest z peptydoglikanem. Stanowi receptor dla faga Tuπ.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Różalski, Ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2004, str. 100-101, (ISBN 83-7171-635-4 – wyd. 4)