On the Radio: Greatest Hits Volumes I & II
Wykonawca kompilacji | ||||
Donna Summer | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
1975–1979 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
71:07 (LPx2) | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
On the Radio: Greatest Hits Volumes I & II – album z największymi przebojami amerykańskiej piosenkarki disco Donny Summer wydany w 1979 roku przez Casablanca Records.
Krótki opis[edytuj | edytuj kod]
Wydawnictwo było czwartym z rzędu dwupłytowym albumem piosenkarki. Składało się z większości jej przebojów począwszy od 1975 roku i zawierało dwa premierowe nagrania: duet „No More Tears (Enough Is Enough)” z Barbrą Streisand, promujący także jej płytę Wet, oraz tytułowe „On the Radio”. Wszystkie piosenki na trzech pierwszych stronach albumu zostały zgrane w jeden nieprzerwany miks. Kompilacja cieszyła się dużym sukcesem komercyjnym i została trzecim z rzędu numerem 1 Donny w Stanach Zjednoczonych, gdzie została certyfikowana jako podwójnie platynowa. Było to ostatnie wydawnictwo Summer dla Casablanca Records – niedługo potem piosenkarka zakończyła współpracę z wytwórnią.
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
- Strona 1
1. „On the Radio” 4:00 2. „Love to Love You Baby” 4:07 3. „Try Me, I Know We Can Make It” 3:24 4. „I Feel Love” 3:20 5. „Our Love” 3:43 18:34
- Strona 2
1. „I Remember Yesterday” 4:46 2. „I Love You” 3:12 3. „Heaven Knows” (z Brooklyn Dreams) 3:30 4. „Last Dance” 4:56 16:24
- Strona 3
1. „MacArthur Park” 3:54 2. „Hot Stuff” 2:54 3. „Bad Girls” 3:05 4. „Dim All the Lights” 4:11 5. „Sunset People” 4:32 18:36
- Strona 4
1. „No More Tears (Enough Is Enough)”
(z Barbrą Streisand)11:43 2. „On the Radio” (Long Version) 5:50 17:33
Notowania[edytuj | edytuj kod]
Kraj | Pozycja | Certyfikat |
---|---|---|
Australia[5] | 16 | |
Francja[6] | 2 | |
Hiszpania[7] | 11 | |
Holandia (MegaCharts)[8] | 40 | |
Kanada[9] | 10 | platynowa płyta[10] |
Niemcy (Media Control)[11] | 42 | |
Norwegia (VG-lista)[12] | 39 | |
Nowa Zelandia[13] | 2 | platynowa płyta[14] |
Stany Zjednoczone (Billboard 200)[15] | 1 | 2 × platynowa płyta[16] |
Szwecja (Sverigetopplistan)[17] | 29 | |
Wielka Brytania (UK Albums Chart)[18] | 24 | złota płyta[19] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Donna Summer – On The Radio - Greatest Hits Volumes I & II. Discogs. [dostęp 2023-11-29]. (ang.).
- ↑ Andy Kellman: On the Radio: Greatest Hits, Vols. 1-2 – Donna Summer. AllMusic. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: Donna Summer. robertchristgau.com. [dostęp 2023-11-29]. (ang.).
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 792. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ David Kent: Australian Chart Book 1970–1992. 1993, s. 300. ISBN 0-646-11917-6. (ang.).
- ↑ Tous les Albums classés par Artiste. infodisc.fr. [dostęp 2020-10-27]. (fr.).
- ↑ Fernando Salaverri: Sólo éxitos: año a año, 1959–2002. 2005. ISBN 84-8048-639-2. (hiszp.).
- ↑ Discografie Donna Summer. dutchcharts.nl. [dostęp 2020-10-27]. (niderl.).
- ↑ RPM 100 Albums. „RPM”. 32 (21), s. 9, 1980-02-16. [dostęp 2020-10-27]. (ang.).
- ↑ Gold/Platinum – Music Canada. musiccanada.com. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Offizielle Deutsche Charts: Donna Summer – On the Radio: Greatest Hits Vols. 1 & 2. www.offiziellecharts.de. [dostęp 2020-10-28]. (niem.).
- ↑ Discography Donna Summer. norwegiancharts.com. [dostęp 2009-10-08]. (ang.).
- ↑ Discography Donna Summer. charts.nz. [dostęp 2009-10-08]. (ang.).
- ↑ Official Top 40 Albums: 16 December 1979. nztop40.co.nz. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Donna Summer – Chart History – Billboard 200. www.billboard.com. [dostęp 2020-10-21]. (ang.).
- ↑ Gold & Platinum – RIAA. Recording Industry Association of America. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Discography Donna Summer. swedishcharts.com. [dostęp 2009-10-08]. (ang.).
- ↑ Official Albums Chart Top 75: 11 November 1979 – 17 November 1979. www.officialcharts.com. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Donna Summer – On The Radio – Greatest Hits Volume 1 And 2. British Phonographic Industry. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).