Organizacja pokojowa dywizjonu samochodowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Organizacja pokojowa dywizjonu samochodowego – pokojowy etat dywizjonu wojsk samochodowych Wojska Polskiego II RP.

W 1921 roku, po zakończonej wojnie z bolszewikami, Wojsko Polskie przeprowadziło demobilizację i przeszło na organizację pokojową. Przyjęta 16 czerwca 1921 roku organizacja wojsk samochodowych na czas pokoju zakładała utworzenie dziesięciu dywizjonów, po jednym w każdym okręgu korpusu. Każdy z dywizjonów składał się z następujących komórek organizacyjnych i pododdziałów:

  • dowództwo dywizjonu
    • dowódca dywizjonu
    • pomocnik dowódcy dywizjonu
    • sztab dowódcy dywizjonu
    • sekcja administracyjna
  • kolumna samochodów osobowych i sanitarnych
  • kolumna samochodów ciężarowych i półciężarowych
  • kolumna szkolna dywizjonu samochodowego
  • kolumna szkolna samochodów pancernych
  • kadra kolumny zapasowej
  • dywizjonowy zakład samochodowy

Kolumny szkolne samochodów pancernych, wkrótce przemianowane na kolumny samochodów pancernych, występowały tylko w pięciu dywizjonach samochodowych (nr 1, 3, 5, 6 i 7). Jesienią 1925 roku kolumny samochodów pancernych zostały wyłączone z wojsk samochodowych, podporządkowane kawalerii i przemianowane na szwadrony samochodów pancernych (nr 1-6). Pomimo zmiany podporządkowania, szwadrony w dalszym ciągu podlegały dywizjonom samochodowych ale wyłącznie pod względem technicznym.

1 Dywizjon Samochodowy w Warszawie posiadał w swojej strukturze dwa dodatkowe pododdziały, a mianowicie kolumnę centralną samochodów osobowych i kolumnę samochodów ciężarowych.

Dowódca dywizjonu, posiadał uprawnienia dowódcy pułku, podlegał bezpośrednio dowódcy okręgu korpusu i był szefem służby samochodowej okręgu korpusu.

Organizacja pododdziałów wchodzących w skład dyonu[edytuj | edytuj kod]

W skład kolumny samochodów osobowych i sanitarnych wchodziło:

  • dowództwo kolumny
  • sekcja administracyjna
  • samochody i ich obsługa
  • podręczny warsztat kolumny
  • magazyn techniczny

W skład kolumny samochodów ciężarowych i półciężarowych wchodziło:

  • dowództwo kolumny
  • sekcja administracyjna
  • cztery plutony
  • podręczny warsztat kolumny
  • magazyn techniczny

W skład kolumny szkolnej dywizjonu samochodowego wchodziło:

  • dowództwo kolumny
  • sekcja administracyjna
  • cztery plutony szkolne
  • podręczny warsztat kolumny
  • magazyn techniczny

W skład kolumny szkolnej samochodów pancernych wchodziło:

  • dowództwo kolumny
  • sekcja administracyjna
  • samochody i ich obsługa
  • podręczny warsztat kolumny
  • magazyn techniczny

W skład kadry kolumny zapasowej wchodziło:

  • dowództwo kadry
  • ewidencja główna
  • magazyn broni i umundurowania

W skład dywizjonowego zakładu samochodowego wchodziło:

Barwy i święta[edytuj | edytuj kod]

Żołnierze pełniący służbę w dywizjonach samochodowych nosili na kołnierzach kurtek łapki czarne z pomarańczowymi wypustkami (oficerowie aksamitne, a szeregowcy sukienne) oraz numer porządkowy dyonu[1].

Poszczególne dywizjony obchodziły swoje Święta w następujących dniach:[2]

1 Dywizjon Samochodowy - 25 kwietnia
2 Dywizjon Samochodowy - 8 września
3 Dywizjon Samochodowy - 7 lutego
4 Dywizjon Samochodowy - 25 lipca
5 Dywizjon Samochodowy - 31 października
6 Dywizjon Samochodowy - 8 sierpnia
7 Dywizjon Samochodowy - 11 listopada
8 Dywizjon Samochodowy - 10 grudnia
9 Dywizjon Samochodowy - 17 czerwca
10 Dywizjon Samochodowy - 8 września

Dyslokacja i dowódcy dywizjonów w 1923[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy dywizjonów (komendanci kadr) w 1932[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 22 z 04.08.1927 r., poz. 268.
  2. Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 16 z 19.05.1927 r., poz. 174.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Almanach oficerski na rok 1923/1924", Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923
  • Janusz Magnuski, Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993, ISBN 83-86028-00-9, OCLC 834071453.
  • Witold Jarno, Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939, Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego, Katedra Historii Polski Współczesnej, Wydawnictwo "Ibidem", Łódź 2001, ISBN 83-88679-10-4
  • Roczniki Oficerskie 1923, 1932