Orzechowo (obwód brzeski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orzechowo
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

małorycki

Sielsowiet

Orzechowo

Populacja (2009)
• liczba ludności


665[1]

Nr kierunkowy

+375 1651

Kod pocztowy

225922

Tablice rejestracyjne

1

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Orzechowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Orzechowo”
Ziemia51°38′19″N 23°57′11″E/51,638611 23,953056

Orzechowo (biał. Арэхава, ros. Орехово) – agromiasteczko na Białorusi w rejonie małoryckim obwodu brzeskiego, centrum administracyjne sielsowietu.

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Paraskiewy[2].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość położona na Polesiu Brzeskim nad Jeziorem Orzechowskim, na międzyrzeczu Bugu i Prypeci[3] (jezioro zaliczane jest do zlewni Bugu[4]). Przez wieś przepływa rzeka Małoryta (dopływ Ryty). Niedaleko od Orzechowa przebiega też granica białorusko-ukraińska. Miejscowość jest oddalona o ok. 29 kilometrów na wschód od Włodawy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w 1546[5].

W trakcie konfederacji barskiej, 13 września 1769 roku, stoczona została bitwa pod Orzechowem, w której uczestniczyli m.in. bracia Pułascy: Antoni, Franciszek Ksawery oraz Kazimierz.

Wieś królewska położona była w końcu XVIII wieku w ekonomii brzeskiej w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[6].

Po III rozbiorze w 1795 r. znalazła się w granicach zaboru rosyjskiego. W XIX w. Orzechowo leżało w gminie Ołtusz, w powiecie brzeskim guberni grodzieńskiej[7]. W okresie międzywojennym wieś i folwark Orzechowo należały do gminy Ołtusz w powiecie brzeskim województwa poleskiego II Rzeczypospolitej[8]. Według spisu powszechnego z 1921 r. wieś liczyła 99 domów. Mieszkało tu 548 osób: 265 mężczyzn, 283 kobiety. Wszyscy byli prawosławni i wszyscy deklarowali narodowość białoruską[9]. Pod względem narodowościowym i wyznaniowym tak samo prezentowało się czworo mieszkańców folwarku Orzechowo (3 mężczyźni, 1 kobieta)[9].

Po II wojnie światowej Orzechowo znalazło się w granicach Białoruskiej SRR, a od 1991 r. – w niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Православный приход храма святой великомученицы Параскевы Пятницы в агрогородке Орехово. pravbrest.by. [dostęp 2021-01-29]. (ros.).
  3. Polesie. [w:] Nasiadka M., Wład P., Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie. Przewodnik dla zaawansowanych, Rzeszów 2012 [on-line]. Wydawnictwo Turystyczne Paweł Wlad. [dostęp 2013-03-12].
  4. Andriej Abramčuk: Kraina jezior i błot. [w:] „Dzikie Życie” nr 2 (128): 2005 [on-line]. Pracownia.org.pl, luty 2005. [dostęp 2013-03-12].
  5. Wieś Orzechowo. Radzima.org. [dostęp 2013-03-12].
  6. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 116.
  7. Orzechowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 416.
  8. Gmina wiejska Ołtusz. Radzima.net. [dostęp 2013-03-12].
  9. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 8: Województwo poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 8. [dostęp 2013-03-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, wydanie I.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]