Oscylator sterowany cyfrowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oscylator sterowany cyfrowo (NCO, ang. Numerically Controlled Oscillator) – urządzenie stosowane w syntezatorach. Podstawową zaletą i przewagą takiego oscylatora nad oscylatorem sterowanym napięciem (VCO, ang. Voltage Controlled Oscillator) jest dokładność jego stroju. Syntezatory wyposażone w DCO są zazwyczaj nazywane cyfrowymi, jednak stosuje się również technologię hybrydową (cyfrowe oscylatory, analogowe filtry, wzmacniacze i obwiednie).

Przykłady instrumentów z cyfrowymi oscylatorami[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]