Osella FA1M
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | |||
| Zawieszenie przednie |
|||
| Zawieszenie tylne |
|||
| Silnik |
Ford Cosworth DFR 3,5 V8 | ||
| Skrzynia biegów |
Osella/Hewland DGB400, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny | ||
| Paliwo | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy | |||
| Używany | |||
| Wyścigi |
17 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Osella FA1M – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Antonio Tomainiego i skonstruowany przez Osellę. Uczestniczył w sezonach 1989–1991 pod marką Osella i Fondmetal.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po 1988 roku z Formuły 1 zniknęły silniki turbodoładowane. W związku z tym Osella skorzystała z silników Ford Cosworth DFR. Zdecydowano o wystawieniu dwóch samochodów, dla Nicoli Lariniego i Piercarlo Ghinzaniego[1]. Model FA1M okazał się jednak nieudaną konstrukcją. Był powolny i zawodny[2], chociaż podczas Grand Prix Japonii Larini zakwalifikował się na dziesiątym miejscu[3], a w Grand Prix Kanady przez kilka okrążeń jechał na trzeciej pozycji[4]. Osella nie zdołała zdobyć punktów w sezonie[5], natomiast Ghinzani zakończył karierę po zakończeniu sezonu[6].
W 1990 roku Enzo Osella sprzedał udziały w zespole Gabriele Rumiemu, właścicielowi firmy Fondmetal[2]. W sezonie wystawiono ulepszony ubiegłoroczny model o oznaczeniu FA1M-E. Jedynym kierowcą był Olivier Grouillard[7]. Grouillard wielokrotnie się nie kwalifikował i nie zdobył punktów[5].
Pod koniec 1990 roku Rumi przejął kontrolę nad zespołem Osella i zmienił jego nazwę na Fondmetal. Otworzył nową fabrykę w Palosco i zatrudnił Gianfranco Palazzoliego w charakterze menedżera. Grouillard został w zespole. Na dwa pierwsze wyścigi sezonu 1991 wystawiono starą Osellę o oznaczeniu Fondmetal FA1M-E[8]. Po Grand Prix Brazylii samochód został zastąpiony przez produkt biura projektowego Robina Herda o oznaczeniu Fomet F1[1].
Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Konstruktor | Kierowcy | Wyniki w poszczególnianych eliminacjach | Wyniki kierowców |
Wyniki konstruktora | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1989 | 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||
| Osella-Ford | Nicola Larini
|
DK | 12 | NPK | NPK | NPK | NU | NPK | NU | NPK | NPK | NPK | NU | NPK | NU | NU | NU | 0 | 33 | 0 | 17 | |
| Piercarlo Ghinzani
|
NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NU | NPK | NPK | NPK | NU | NPK | NU | 0 | NS | ||||
| 1990 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||
| Osella-Ford | Olivier Grouillard
|
NU | NU | NU | NZ | 13 | 19 | NPK | NZ | NZ | NPK | 16 | NU | NZ | NU | NZ | 13 | 0 | 31 | 0 | 16 | |
| 1991 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||
| Fondmetal-Ford | Olivier Grouillard
|
NPK | NPK | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 34 | 0 | 16 | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b CONSTRUCTORS: OSELLA SQUADRA CORSE. [w:] grandprix.com [on-line]. [dostęp 2015-01-19]. (ang.).
- ↑ a b Osella. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2015-01-19]. (fr.).
- ↑ Osella FA1M. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2015-01-19]. (fr.).
- ↑ Canada 1989 – Tour par tour. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2015-01-19]. (fr.).
- ↑ a b 1989 – All teams. [w:] formula1.com [on-line]. [dostęp 2015-01-19]. (ang.).
- ↑ DRIVERS: PIERCARLO GHINZANI. [w:] grandprix.com [on-line]. [dostęp 2015-01-19]. (ang.).
- ↑ Osella FA1M-E. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2015-01-19]. (fr.).
- ↑ Fondmetal FA1M-E. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2015-01-19]. (fr.).