Osiedle Legionowe w Krakowie
 Zabudowa osiedla wzdłuż ul. Praskiej w okolicy skrzyżowań z ul. Jaworową i Czechosłowacką | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| Data budowy |
od 1938 |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 50°02′58,8″N 19°55′17,0″E/50,049667 19,921389
| |
Osiedle Legionowe – osiedle mieszkaniowe w Krakowie, w dzielnicy VIII Dębniki, w obrębie dzisiejszych ulic Biała Droga (w okresie budowy ul. Szwedzka Boczna[1]), Szwedzkiej, Tynieckiej, Czechosłowackiej i Praskiej (w okresie budowy zwanej Czarodziejską[1]).
Powstało w latach 30. i 40. XX wieku z inicjatywy spółdzielni mieszkaniowej legionistów założonej w 1930. Plan wzorcowego budynku na potrzeby osiedla wykonał w 1935 Edward Kreisler – architekci poszczególnych budynków musieli się do tego szablonu dostosować. Teren pod budowę osiedla na Dębnikach przyznano spółdzielni w 1937. W kolejnym roku powstały drogi i wodociągi na terenie osiedla. Do wybuchu wojny w 1939 powstało 17 domów, a kolejne 4 były w trakcie budowy. Większość z nich to jednopiętrowe domy w stylu funkcjonalistycznym. Charakter osiedla zmieniła zabudowa powojenna oraz przebudowa niektórych budynków[2].
Do najciekawszych budynków na osiedlu należą[2]:
- willa przy ul. Biała Droga 5, 1938-40, arch. Edward Litwin,
- willa przy ul. Szwedzkiej 13, 1938-40, arch. Zygmunt Słaby,
- willa przy ul. Tynieckiej 12, 1938-42, arch. Jan Sierdziński.
- willa majora Adama Królikiewicza przy ul. Praskiej 6, 1939, arch. Edward Skawiński,
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Pozostałe osiedla międzywojennego Krakowa:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kraków 1:10 000. 1938. [dostęp 2015-09-26]. (pol.).
- ↑ a b Barbara Zbroja: Architektura międzywojennego Krakowa 1918-1939. Kraków: Wysoki Zamek, 2013, s. 320. ISBN 978-83-936117-7-5.