Osteoindukcja

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Osteoindukcja – zjawisko pobudzenia niezróżnicowanych komórek tkanki łącznej do różnicowania się w osteoblasty. Proces ten jest wynikiem aktywności białek morfogenetycznych kości i zapoczątkowuje odbudowę kości po przeszczepach[1][2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • osteointegracja – połączenie pomiędzy kością i powierzchnią wszczepu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tomasz Piętka, Grzegorz Krzymański, Wojciech Domański, Jan Przybysz. Przeszczepy allogennej kości mrożonej i autogennego szpiku w leczeniu rozległych ubytków kości szczęk. „Czas. Stomatol.”. LX (5), s. 312-320, 2007. 
  2. ↑ T. Albrektsson, C. Johansson. Osteoinduction, osteoconduction and osseointegration. „Eur Spine J”. 10 Suppl 2, s. S96-S101, 2001. DOI: 10.1007/s005860100282. PMID: 11716023. PMCID: PMC3611551. 

Literatura uzupełniająca[edytuj | edytuj kod]

  • SN. Khan, FP. Cammisa, HS. Sandhu, AD. Diwan i inni. The biology of bone grafting. „J Am Acad Orthop Surg”. 13 (1). s. 77-86. PMID: 15712985. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Osteoindukcja&oldid=71281405”