Ostra psychoza międzynapadowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ostra psychoza międzynapadowa (ang. acute interictal psychosis) – rodzaj psychozy związanej z padaczką[1].

Różne źródła w zależności od ogniska podają różne częstości występowania ostrej psychozy międzynapadowej. Wyniki te zawierają się w przedziale od 14 do 44%. Częściej zdają się występować one w padaczce skroniowej, jednakże badania dotyczące związków pomiędzy występowaniem objawów psychotycznych w padaczce nie dały spójnych rezultatów. Do czynników ryzyka psychoz międzynapadowych zaliczają się płeć żeńska, pierwszy napad padaczkowy w wieku pomiędzy 5 a 10 rokiem życie, okres po tym napadzie od 11 do 15 lat, lokalizacja ogniska padaczkowego w płacie skroniowym, napady częściowe złożone dobrze kontrolowane, występowanie glejaków bądź potworniaków w płacie skroniowym mózgu[1].

W przeciwieństwie do stanowiącej rodzaj napadu psychozy padaczkowej ostra psychoza międzynapadowa nie ma bezpośredniego związku czasowego z napadami padaczkowymi[1].

Do objawów ostrej psychozy międzynapadowej należą objawy wytwórcze takie, jak urojenia paranoidalne czy też omamy słuchowe. Oprócz nich obserwuje się również objawy afektywne[1].

Wbrew nazwie ostra psychoza międzynapadowa może trwać nie tylko krótko, ale także przewlekle. Najkrócej trwa ona kilka dni, może też trwać kilka tygodni[1].

Ostrą psychozę międzynapadową różnicuje się z psychozą ponapadową, odróżnienie tych dwóch różnych organicznych zaburzeń psychotycznych przedstawia trudności[1]. Około 14% pacjentów z psychozą ponapadową może z czasem rozwinąć objawy psychozy międzynapadowej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Adam Bilikiewicz, Tadeusz Parnowski: Choroby układu nerwowego przebiegające z otępieniem. W: Janusz Rybakowski, Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka: Psychiatria. Wrocław: Elsevier, 2012, s. 78. ISBN 978-83-7609-114-3.
  2. M. Mula, F. Monaco. Ictal and peri-ictal psychopathology. „Behav Neurol”. 24 (1), s. 21-5, 2011. DOI: 10.3233/BEN-2011-0314. PMID: 21447894.