Ostrowy (Blachownia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostrowy
Dzielnica Blachowni
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

częstochowski

Gmina

Blachownia

Miasto

Blachownia

W granicach Blachowni

1 stycznia 1973[1]

SIMC

0931419

Wysokość

264 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

(+48) 34

Kod pocztowy

42-293

Tablice rejestracyjne

SCZ

Położenie na mapie Blachowni
Mapa konturowa Blachowni, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ostrowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ostrowy”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Ostrowy”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ostrowy”
Położenie na mapie gminy Blachownia
Mapa konturowa gminy Blachownia, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ostrowy”
Ziemia50°46′19″N 18°58′24″E/50,771817 18,973431

Ostrowy – dawniej wieś, obecnie jedna z integralnych części miasta Blachowni.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość powstała jako osada włościańska na gruntach wsi Brzózka. W XIX w. wchodziła w skład tzw. „państwa zagórskiego”, terenów należących do Benedykta Lemańskiego. Jego spadkobiercy sprzedali je hrabiemu Guido Hencklowi von Donnersmarckowi, który ze sporym zyskiem w 1891 roku sprzedał dobra carowi Aleksandrowi III. Ziemie od chwili nabycia przez cara nosiły nazwę Dobra Ostrowy. Po śmierci cara w 1894 r. cały majątek przejął Mikołaj II. Na mocy jego rozkazu w dniu 17 czerwca 1899 roku dobra w Ostrowach otrzymał jego brat Michał Aleksandrowicz[2].

Przed I wojną światową rozwijała się jako letnisko dla mieszkańców Częstochowy, czemu sprzyjało położenie wśród lasów sosnowych i dogodny dojazd dzięki powstałej w 1903 r. stacji kolejowej. Powstało tu wiele charakterystycznych domków dla letników, a także prywatne sanatoria[3]. W dwudziestoleciu międzywojennym Ostrowy były siedzibą gminy Dźbów. W czasie okupacji hitlerowskiej wraz z zachodnią częścią powiatu częstochowskiego zostały wcielone do III Rzeszy i były siedzibą władz powiatu Blachstädt, należącego do rejencji opolskiej w pruskiej prowincji Górny Śląsk[4]. W latach 1952-1954 miała tu siedzibę gmina Ostrowy, a następnie w latach 1954-1972 gromada Ostrowy[5].

Wieś miała swoją pocztę: Ostrowy k. Częstochowy, kod pocztowy 42-291. W okresie PRL zbudowano Powiatowy Szpital Górniczy im. Rudolfa Weigla[6], Szkołę Podstawową im. Stanisława Staszica (tzw. tysiąclatkę), przedszkole, bloki mieszkalne, ośrodek zdrowia, lecznicę weterynaryjną. Powstał dom kultury w dawnym budynku Urzędu Gminy Dźbów (istniejący do dziś), Kino „Kameralne” i Gminna Biblioteka Publiczna.

W 1973 r. miejscowość włączono do miasta Blachownia. Od 1988 r. dzielnica ma własną parafię św. Franciszka z Asyżu.

W Ostrowach znajdował się szyb kopalni rud żelaza „Franciszek”[7].

Dawne sanatorium, podczas okupacji niemieckiej landratura, później szpital gruźliczy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
  2. Wielki Książę Michał Romanow w Hucie Blachownia - Blachownia i okolice, „Blachownia i okolice”, 1 października 2017 [dostęp 2017-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-13] (pol.).
  3. Gębuś E., Ostrowy – dawny kurort, Życie Częstochowy 1994
  4. Pietrzykowski J., Powiat częstochowski pod okupacją hitlerowską, w: Ziemia Częstochowska, tom X. Powiat częstochowski. Szkice monograficzne, Towarzystwo Popierania Kultury Regionalnej, Częstochowa 1974
  5. Heromiński I., Indeks urzędowych nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych powiatu częstochowskiego według stanu na 31.XII.1970 r., w: Ziemia Częstochowska, tom X. Powiat częstochowski. Szkice monograficzne, Towarzystwo Popierania Kultury Regionalnej, Częstochowa 1974
  6. O szpitalu - Szpital im. Rudolfa Weigla w Blachowni, „Szpital im. Rudolfa Weigla w Blachowni” [dostęp 2017-10-12] (pol.).
  7. Kopalnia rud żelaza „Franciszek”