Otto Jochum
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Otto Jochum (ur. 18 marca 1898 w Babenhausen, zm. 24 października 1969 w Bad Reichenhall[1][2]) – niemiecki kompozytor i dyrygent.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Brat Eugena i Georga Ludwiga[2]. Uczył się początkowo teorii muzyki oraz gry na organach i fortepianie od ojca, Ludwiga Jochuma[1]. Następnie studiował w konserwatorium w Augsburgu i Akademie der Tonkunst w Monachium[1][2]. Jego nauczycielami byli Heinrich Kaspar Schmid, Gustav Geierhaas i Joseph Haas[2]. W 1932 roku za oratorium Der jüngste Tag przyznano mu pruską nagrodę państwową[1]. W latach 1932–1951 był dyrektorem Städtische Singschule w Augsburgu[1][2], gdzie w 1935 roku założył pierwsze w Niemczech seminarium dla nauczycieli śpiewu i dyrygentów chóralnych[1]. Prowadził własny Jochum-Chor[1]. W 1951 roku ze względu na zły stan zdrowia wycofał się z działalności publicznej i zamieszkał w Weißbach koło Bad Reichenhall[1].
Skomponował około 250 utworów, głównie na chór, wykorzystujących elementy niemieckich pieśni ludowych[1]. Był autorem m.in. Goethe-Sinfonie (1941) i Florianer-Sinfonie (1946), 2 oratoriów (Der jüngste Tag i Ein Weihnachtssingen), 12 mszy[2].