Otwór kolcowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powierzchnia wewnętrzna (mózgowa) kości klinowej. Otwór kolcowy widoczny po lewej stronie u dołu, podpisany Foramen spinosum

Otwór kolcowy (łac. foramen spinosum) – w anatomii człowieka jeden z licznych otworów położonych w podstawie czaszki. Przebija skrzydło większe kości klinowej ku tyłowi i nieco do boku od otworu owalnego u nasady kolca kości klinowej (spina ossis sphenoidalis). Jest mniejszy od położonych również w obrębie skrzydła większego kości klinowej otworu okrągłego i otworu owalnego[1][2].

Otwór kolcowy łączy dół środkowy czaszki z dołem podskroniowym[3] i zawiera tętnicę oponową środkową, żyłę oponową środkową i nerw kolcowy – gałąź oponową nerwu żuchwowego (V3)[1][4][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek, Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 51, ISBN 978-83-200-3243-7.
  2. a b Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 320.
  3. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 423.
  4. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 153, ISBN 978-83-66548-16-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.