Płatkonos ognisty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płatkonos ognisty
Cnemophilus macgregorii[1]
De Vis, 1890
Ilustracja
Dwa samce
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

płatkonosy

Rodzaj

Cnemophilus

Gatunek

płatkonos ognisty

Podgatunki
  • C. m. sanguineus Iredale, 1948
  • C. m. macgregorii De Vis, 1890
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Płatkonos ognisty (Cnemophilus macgregorii) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny płatkonosów (Cnemophilidae). Występuje endemicznie na Nowej Gwinei. Zamieszkuje górskie lasy. Nie jest zagrożony.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się dwa podgatunki C. macgregorii[3][4][5] (niektórzy autorzy uznają je za osobne gatunki[2][6]):

  • C. m. sanguineus Iredale, 1948płatkonos ognisty – wschodnio-środkowa Nowa Gwinea
  • C. m. macgregorii De Vis, 1890płatkonos złocisty – południowo-wschodnia Nowa Gwinea

Podgatunek kuboriensis opisany z gór Kubor (wschodnia Nowa Gwinea) zsynonimizowany z sanguineus[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Mierzy 25 cm długości i waży około 100 g. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Długi, szary dziób. Samiec z pomarańczowym, opalizującym wierzchem ciała: głową, skrzydłami, ogonem i grzbietem. Spód ciała opalizująco czarny, łącznie z gardłem. Granica pomiędzy pomarańczą a czernią przebiega na oku. Samica brązowa i nieopalizująca. Pomimo takiego ubarwienia dosyć trudno go zauważyć.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Z powodu jego miejsca występowania i bardzo trudno dostępnego środowiska niewiele o nim wiadomo. Samica sama buduje kuliste gniazdo oraz zajmuje się jednym pisklęciem.

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN od 2016 roku uznaje płatkonosa ognistego i złocistego za odrębne gatunki. Zalicza je do kategorii najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji żadnego z tych taksonów nie została oszacowana, a trend liczebności również pozostaje nieznany[2][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cnemophilus macgregorii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c BirdLife International, Cnemophilus macgregorii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2020-3 [dostęp 2021-02-12] (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Cnemophilidae Bock, 1963 - płatkonosy - Satinbirds (Wersja: 2019-04-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-12].
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Australasian babblers, logrunners, satinbirds, berrypeckers, wattlebirds, whipbirds, jewel-babblers, quail-thrushes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-12]. (ang.).
  5. a b Crested Bird-of-paradise (Cnemophilus macgregorii). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-06)]. (ang.).
  6. a b BirdLife International, Cnemophilus sanguineus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2020-3 [dostęp 2021-02-12] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 371. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]