P2O5 (zespół muzyczny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
P2O5
Rok założenia

1970 r.

Rok rozwiązania

1982 r.

Pochodzenie

Wendelnstein, Bawaria, RFN

Gatunek

rock psychodeliczny

Aktywność

1970–1982

Skład
Wolfgang Burkhard (1970–1980)
Rainer Hauser (1970–1972)
Helmut Hiebel (1970–1980)
Eddie Lotter
Konny Hempel (1972–1980)
Werner Weiss (1975–1982)

P2O5niemiecki rockowy zespół muzyczny, działający w latach 1970–1982.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zespół założyli w 1970 roku w bawarskim Wendelnstein klawiszowiec Wolfgang Burkhard, gitarzysta Rainer Hauser, wokalista i basista Helmut Hiebel i perkusista Eddie Lotter, którzy znali się ze szkoły średniej, a nazwę grupy wymyślili podczas lekcji chemii. Zespół zadebiutował wiosną 1971 roku na miejscowym rynku, wykonując m.in. swój pierwszy autorski utwór – balladę „Hangman”. Zespół w swoich występach stosował nieznane wcześniej elementy pirotechniki, płonące pochodnie i sztuczną mgłę, a także malował twarze. W tym okresie ustaliło się brzmienie grupy, o charakterze progresywnym. Do wzrostu popularności grupy przyczyniło się nowatorskie brzmienie zespołu, a także zajęcie drugiego miejsca w konkursie młodych talentów radiostacji Bayerischer Rundfunk[1].

W 1972 r. z zespołu odszedł Rainer Hauser, którego zastąpił Konny Hempel i chociaż Hauser dwa lata później chciał wrócić do zespołu, grupa zdecydowała się na kontynuowanie współpracy z Hempelem. W 1975 r. do zespołu dołączył nowy wokalista Werner Weiss. W 1976 r. zespół zdecydował się na rejestrację swoich utworów, jednak nastąpiło to dopiero w 1978 r. w norymberskiej wytwórni płytowej Brutkasten. Efektem tej sesji był wydany w 600 egzemplarzach album Vivat Progressio – Pereat Mundus (1978 r.)[1].

Po 1980 roku odeszli kolejno Wolfgang Burkhard, Helmut Hiebel i Konny Hempel. W tej sytuacji Eddy Lotter zaangażował nowych muzyków i zaczął z nimi grać covery Black Sabbath i Judas Priest, ale latem 1982 r. zespół został rozwiązany[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]