Pałac Mosigkau
51°48′22″N 12°09′03″E/51,806111 12,150833
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy |
1752 |
| Ukończenie budowy |
1757 |
Położenie na mapie Saksonii-Anhaltu  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
| 51°48′22″N 12°09′03″E/51,806111 12,150833
| |
| Strona internetowa | |
Pałac Mosigkau (niem. Schloss Mosigkau) – rokokowy pałac w Mosigkau, zbudowany w latach 1752–1757 jako letnia rezydencja dla Anny Wilhelminy, córki księcia Anhalt-Dessau Leopolda I. Znajduje się na terenie ogrodów Dessau-Wörlitz – kompleksu ogrodów i parków w stylu angielskim, powstałych w drugiej połowie XVIII w. na zlecenie księcia Leopolda III Friedricha Franza (1740–1817). W 2000 ogrody Dessau-Wörlitz zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1742 książę Leopold I von Anhalt-Dessau podarował swojej córce Annie Wilhelminie właśnie zakupione dobra Mosigkau[1]. W 1751 Anna Wilhelmina zaczęła planować budowę pałacu[1], jednak do tej pory nie udało się ustalić kto przygotował projekt rezydencji[1]. W literaturze często przypisuje się projekt pałacu pruskiemu architektowi Georgowi Wenzeslausowi von Knobelsdorffowi lub Christianowi Friedrichowi Dammowi[1]. Rokokowy pałac powstał jako letnia rezydencja Anny Wilhelminy[2], która miesiące zimowe spędzała w Dessau[1]. Po śmierci Anny Wilhelminy, zgodnie z jej ostatnią wolą, założono w pałacu fundację na rzecz szlachetnie urodzonych panien, która miała tu siedzibę do 1945[1]. Następnie pałac był siedzibą depozytu galerii Dassau, a od 1951 Muzeum Wnętrz Rokokowych[3]. Zagubione elementy oryginalnego rokokowego wystroju wnętrz uzupełniono obiektami z galerii Georgium[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Wzniesione w duchu Maison de plaisance zabudowania pałacowe obejmują Corps De Logis, dwa pawilony leżące naprzeciw siebie (niem. Kavallierhaus i Dienerhaus) oraz dwa budynki gospodarcze[1]. Wejścia do pałacu flankują dwie pary półkolumn jońskich: od strony dziedzińca dźwigających belkowanie, nad którym umieszczono kartusz z postacią kobiecą – wyobrażeniem jesieni a od strony ogrodu – z wyobrażeniem lata[3]. Na parterze Corps De Logis od strony ogrodu znajduje się Sala Ogrodowa (niem. Gartensaal) z olbrzymimi oknami wychodzącymi na ogród[3]. Urządzono to galerię z malarstwem flamandzkim i holenderskim, m.in. Antoona van Dycka, Petera Paula Rubensa, Jana Brueghla starszego, Jacoba Jordaensa, Hendrika Goltziusa i Gerrita van Honthorsta[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Astrid Wehser: Anna Wilhelmine von Anhalt und ihr Schloss in Mosigkau. Verlag Ludwig, 2002, s. 13. ISBN 3-933598-45-1. [dostęp 2010-07-06]. (niem.).
- ↑ a b Kulturstiftung Dessau-Wörlitz: Mosigkau – Perle des Rokoko. www.gartenreich.com. [dostęp 2010-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-31)]. (niem.).
- ↑ a b c d Norbert Eisold, Edeltraud Lautsch-Eisold: Sachsen-Anhalt: zwischen Harz und Fläming, Elbe, Unstrut und Saale – eine denkmalreiche Kulturlandschaft. DuMont Reiseverlag, 2000, s. 251. ISBN 3-7701-3968-2. [dostęp 2010-07-03]. (niem.).