Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Państwo Derwiszów (somal. Daraawiish, arab. دولة الدراويش) – dwudziestowieczne, islamskie państwo na terenie Khaatumo, założone przez Muhammada Abdullaha Hassana, przywódcę religijnego, który zjednoczył bojowników Dhulbahante i utworzył armię zwaną Derwiszami. Siły te pozwoliły Hassanowi zająć dużą część terytoriów somalijskich sułtanatów, Cesarstwa Etiopii i europejskich imperiów kolonialnych oraz odeprzeć 4 brytyjskie wyprawy wojskowe[1]. Podczas I wojny światowej, Państwo Derwiszów zostało uznane za sojuszników przez Imperium Osmańskie oraz Cesarstwo Niemieckie[2][3]. Zbombardowanie, a następnie zajęcie stolicy islamskich separatystów – Taleex przez wojska brytyjskie 9 lutego 1920 położyło kres istnieniu tego kraju[4][5].
- ↑ Shillington, Kevin (2004). Encyclopedia of African History. Routledge. s. 1406 ISBN 978-1-57958-245-6.
- ↑ The modern history of Somaliland: from nation to state – strona 78.
- ↑ Historical dictionary of Ethiopia – strona 405.
- ↑ Said S. Samatar, Oral Poetry and Somali Nationalism (Cambridge University Press, 1982), s. 131, 135.
- ↑ Baker, Anne (2003). From Biplane to Spitfire. Pen And Sword Books. s. 161–162. ISBN 0-85052-980-8.
