Pajęczynowiec niepozorny
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pajęczynowiec niepozorny |
| Nazwa systematyczna | |
| Botryobasidium conspersum J. Erikss. Symb. bot. upsal. 16(no. 1): 133 (1958) | |
Pajęczynowiec niepozorny (Botryobasidium conspersum J. Erikss.) – gatunek grzybów z typu podstawczaków (Basidiomycota)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Botryobasidium, Botryobasidiaceae, Cantharellales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Acladium conspersum Link 1809
- Haplotrichum conspersum (Link) Hol.-Jech. 1976
- Oidium conspersum (Link) Linder 1942
- Rhinotrichum bicolor Sumst. 1911
- Rhinotrichum noblesiae Sumst. 1937
- Rhinotrichum olivaceum Bres. 1900
- Sporotrichum conspersum (Link) Fr. 1832
- Sporotrichum floccosum Bres. 1896
- Sporotrichum helvolum Wallr. 1833
- Sporotrichum oosporum Ehrenb. 1818
- Trichosporum conspersum (Link) Fr. 1849
Anamorfa: Oidium conspersum[3]
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Rozpostarty, bardzo cienki, pajęczynowaty, biało-szarawy[3].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy monomityczny. Strzępki cienkościenne, wszystkie bez sprzążka, w subhymenium o średnicy 4–6 μm, w hymenium 6–7 μm, cienkościenne, rozgałęzione zazwyczaj pod prostym kątem Brak cystyd. Podstawki krótkie, elipsoidalne, o rozmiarach 12–15 × 6–8 μm z 6 sterygmami. Zarodniki niemal cylindryczne lub łódeczkowate, gładkie, cienkościenne, o rozmiarach 7–9 × 2,5–3 μm[3].
Anamorfa tworzy kolonie o barwie od białej do żółtawej. Konidiofory o jednakowej grubości, o długości do 250 μm, szerokości 6–8 μm, w dolnej części proste, w górnej zakrzywione, 1–7-komórkowe. Konidia elipsoidalne, żółtawe, o rozmiarach 13–22 × 9–12 μm[3].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy opisany został w Szwecji. Obecnie znane jest jego występowanie tylko w Europie. Na Półwyspie Skandynawskim jest dość częsty[3]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. w. Wojewoda podał 3 stanowiska (Puszcza Niepołomicka, Kopiec Kościuszki w Krakowie, Przegorzały)[4].
Saprotrof żyjący na martwym drewnie drzew iglastych i liściastych[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2017-11-02].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-11-02].
- ↑ a b c d e Botryobasidium conspersum [online], Mycobank [dostęp 2017-11-01].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.