Parafia Świętej Trójcy w Niżankowicach
Kościół Świętej Trójcy w Niżankowicach | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Siedziba | |
Wyznanie | |
Kościół |
Rzymskokatolicki |
Archidiecezja | |
Dekanat | |
Kościół | |
Wezwanie |
Świętej Trójcy |
Wspomnienie liturgiczne |
Niedziela Świętej Trójcy |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°40′29,06″N 22°48′21,06″E/49,674739 22,805850 |
Parafia Świętej Trójcy w Niżankowicach – w dekanacie Sambor i archidiecezji lwowskiej kościoła katolickiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Parafia została zatwierdzona przywilejem króla Kazimierza Jagiellończyka wydanym 26 sierpnia 1451 roku w Samborze. Parafia najpierw była objęta patronatem królewskim, ale na żądanie bp Macieja Drzewickiego została 23 lipca 1511 roku przez króla Zygmunta Starego przekazana "kolegium wikarych katedry przemyskiej", którzy zarządzali jako komendarze i expozytorzy, aż do 1927 roku gdy powstała samodzielna parafia. Parafia najpierw należała do Dekanatu Samborskiego, a następnie należała do dekanatów: Dekanat Nowe Miasto (1746-1785), Dekanat Mościska (1785-1787), Dekanat Przemyśl (1787–1841), Dekanat Przemyśl-zamiejski (1841–1945)[1].
W 1938 roku do parafii Niżankowice należały: Niżankowice, Wychadów, Aksmanice, Berendowice, Cyków, Darowice, Fredropol, Hermanowice (kościół filialny od 1937 roku), Kłokowice, Koniuchy, Koniusza, Kormanice, Kupiatycze, Malhowice, Młodowice, Paćkowice, Podmojsce, Rużobowice, Sierakośce, Sólca, Stanisławczyk, Truszowice, Wielunice, Zabłotce[2]. W 1945 roku Niżankowice znalazły się po wschodniej stronie granicy, a w latach 1945-1948 w parafii posługiwał ks. Jan Szetela z Nowego Miasta, następnie kościół został zajęty przez władze sowieckie.
W 1989 roku kościół został zwrócony, a 19 października 1991 roku odbyła się jego rekonsekracja, której dokonał bp o. Rafał Kiernicki sufragan lwowski. W latach 2005–2006 był cud "płaczącej madonny", i z tego powodu kościół stał się miejscem pielgrzymek. 2 czerwca 2007 roku redaktor naczelny "Niedzieli" ks. inf. Ireneusz Skubiś ogłosił kościół - Sanktuarium Matki Bożej[3].