Parafia św. Jana Nepomucena w Mizoczu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Jana Nepomucena w Mizoczu
Ilustracja
dawny kościół katolicki w Mizoczu w stanie obecnym
Państwo

 Polska

Siedziba

Mizocz

Data powołania

1920

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

łucka

Dekanat

ostrogski

kościół

Kościół pw św. Jana Nepomucena w Mizoczu

Wezwanie

św. Jana Nepomucena

Położenie na mapie II RP
Mapa konturowa II RP, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Nepomucena w Mizoczu”
Ziemia50°24′05,1″N 26°08′15,0″E/50,401417 26,137500

Parafia św. Jana Nepomucena w Mizoczu – historyczna rzymskokatolicka parafia znajdująca się w diecezji łuckiej w dekanacie ostrogskim. Kościół parafialny znajdował się w Mizoczu w gminie Mizocz, pow. zdołbunowski, woj. wołyńskie[1]. Kaplice filialne znajdowały w miejscowościach Buderaż i Hulcza Czeska.

Poza Mizoczem do parafii należały:

  • w gminie Mizocz:
    • Białoszówka, Curków, Dermań, Jeziorko, Kunin, Mizoczyk, Nadzieja, Spasów, Stubło, Wolica, Załuże, Zamłynie i Zastawie
  • w gminie Buderaż:
    • Buderaż, Borszczówka Czeska, Borszczówka Ruska, Budki Kudryńskie, Buszcza, Czerniawa, Mosty, Moszczenica Mała, Moszczenica Wielka, Nowy Świat, Piotrkowszczyzna, Piwcze, Stupno, Sujmy, Sołtanówka, Światje,
  • w gminie Zdołbica:
    • Hulcza Czeska, Hulcza Włościańska i Zalesie
  • w gminie Chorów:
    • Liebiedzie
  • Bodaki (brak określania gminy)

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół w Mizoczu został ufundowany w 1795. Do 1920 był to kościół filialny.

Parafię erygował biskup łucko-żytomierski Ignacy Dubowski w 1920 wydzielając ją z Parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Ostrogu.

W 1938 parafia liczyła 1610 wiernych. W 1943 w kościele znajdował się ośrodek samoobrony przed Ukraińcami. W czasie ataku Ukraińców zginęło w nim ok. 100 osób.

Po II wojnie światowej parafia znalazła się w granicach ZSRR i przestała funkcjonować. Za rządów komunistów wnętrze kościoła przedzielono stropem, na dole umiejscawiając bibliotekę a na górze kino. Zrujnowano przy tym oryginalny, zabytkowy wystrój wnętrza. Obecnie jest użytkowany jako cerkiew.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. stan na 1939

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]