Parafia św. Teresy z Ávili w Szczuczynie
.jpg) Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
231513, ul Sowiecka 1 |
| Data powołania |
1436 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Filie |
kaplica w Bartaszach |
| Proboszcz |
o. Witold Petelczyc SchP |
| Wezwanie |
św. Teresy z Ávili |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°36′22,00″N 24°44′26,50″E/53,606111 24,740694
| |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Teresy z Ávili w Szczuczynie (białorus. Парафія святой Тэрэзы Авільскай ў Шчучыне – parafia rzymskokatolicka położona w Szczuczynie w obwodzie grodzieńskim na Białorusi. W latach 1726–1832, 1927–1962 oraz od 1990 r. w parafii posługiwali pijarzy. Parafii podlega kaplica filialna w Bartaszach.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Parafia została utworzona w 1436 r., erygowana w 1717 r. W 1744 r. leżała w dekanacie lidzkim diecezji wileńskiej. W 1726 r. prowadzenie parafii przejęli pijarzy i utworzyli ufundowane przez Scypionów kolegium. Od 1777 r. do parafii należał kościół filialny w Jatwiesku[1].
Kościół parafialny św. Jerzego został w 1854 r. zamknięty przez władze carskie. W 1865 r. w miejscu zburzonej kaplicy katolickiej postawiono murowaną cerkiew prawosławną[1].
Obecny kościół parafialny został zbudowany w latach 1826–1829. W 1828 r. został poświęcony p.w. Imienia Jezus. Podczas powstania listopadowego władze carskie aresztowały o. Andrzeja Zapolskiego SChP, który w 1831 r. zmarł w więzieniu w Lidzie. W 1832 r. w ramach represji po powstaniu dokonano kasaty klasztoru pijarów i instytucji dobroczynnych (m.in. szkoły), a kościół zabrano na cerkiew. W 1892 r. parafia liczyła 2335 wiernych. Od 1927 r. pijarzy ponownie posługiwali w parafii. Wybuch II wojny światowej przerwał nauczanie w kolegium. W 1954 r. (wg innych źródeł w 1959 r.[1]) kościół został zamknięty przez władze sowieckie[2]. W 1988 r. (wg innych danych w 1987 r.[1]) świątynię zwrócono wiernym, a w 1989 r. odrestaurowano i rekonsekrowano[2]. Od 1990 r. w parafii ponownie posługują pijarzy[1].
Proboszczowie parafii[3][edytuj | edytuj kod]
| imię i nazwisko | daty urzędowania |
|---|---|
| ks. Bartłomiej Lienkiewicz (administrator) | 1871 – 1872 |
| ks. Kazimierz Kuczewski (administrator) | 1891 – 1892 |
| ks. Jerzy Żamejć | 1910 – 1911 |
| ks. Romuald Świrkowski | 1912 – 1926 |
| o. Jan Borelli SChP | 1927 – 1932 |
| ks. Mikołaj Wagner (administrator) | 1932 – 1937 |
| o. Tomasz Olszówka SChP | 1938 |
| o. Stanisław Rojek SChP | 1944 – 1948 |
| o. Stanisław Pietrasz SChP | 1949 – 1962 |
| o. Kazimierz Wójciak SChP | 1990 – 2007 |
| o. Witold Petelczyc SChP[4] | 2008 – |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e K. Shastouski, Szczuczyn | Kościół Św. Teresy i klasztor Pijarów - Komentarze [online], www.radzima.org [dostęp 2021-03-24].
- ↑ a b Catholic.by - Шчучын — парафія Св. Тэрэзы ад Езуса (Авільскай) [online], old.catholic.by [dostęp 2021-03-24] (biał.).
- ↑ K. Shastouski, Szczuczyn | Kościół Św. Teresy i klasztor Pijarów - Komentarze [online], www.radzima.org [dostęp 2021-04-03].
- ↑ O.Witold Petelczyc Schp [online], slowo.grodnensis.by [dostęp 2021-04-03].