Parafia Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Przemyślu
49°46′57″N 22°47′47″E/49,782500 22,796389 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Zielińskiego 23, |
| Data powołania |
1917 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja |
przemyska |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz |
ks. prałat Stanisław Ożóg |
| Wezwanie | |
Położenie na mapie Przemyśla  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
| 49°46′57″N 22°47′47″E/49,782500 22,796389
| |
| Strona internetowa | |
Parafia Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Przemyślu – parafia rzymskokatolicka pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Przemyślu, należąca do dekanatu Przemyśl III w archidiecezji przemyskiej[1]. Erygowana w 1917 roku. Mieści się przy ulicy Zielińskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1906 roku mieszkańcy dzielnicy Błonie podjęli decyzję o budowie kościoła. Teren pod budowę przekazał Jan Wołyniec, a poświęcenie miejsca nastąpiło w maju 1908 roku. Kościół murowany według projektu inż. Stanisława Majerskiego zbudowano w stylu neogotyckim w latach 1908-1911. Kamień węgielny został położony 4 października 1908 roku przez bp Józefa Sebastiana Pelczara. 11 listopada 1911 roku bp Józef Sebastian Pelczar poświęcił nowy kościół[2].
Pierwszym zarządcą kościoła został ks. Andrzej Łukasiewicz, a od 1912 roku rektorem i katechetą był ks. Adam Leja. W 1924 roku ekspozytem parafii był ks. Teofil Górnicki[3]. W latach 1936–1969 proboszczem parafii był ks. Franciszek Twardzicki[4]. W latach 1969–1995 roku proboszczem parafii był ks. prał. Tadeusz Koński, a w latach 1995–1998 ks. Czesław Prucnal.
6 czerwca 1983 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków[5].
Na terenie parafii jest 3 800 wiernych[6].
Terytorium parafii[edytuj | edytuj kod]
Aleje Solidarności (nr 4 i 5), Batorego, Bilana, Bohaterów Getta (nr 22-36), Czarnieckiego (numery parzyste: 22 i 74, numery nieparzyste: 33-39), Dąbrowskiego, Dworskiego (numery nieparzyste od 69 do końca i parzyste od 94 do końca), Fedkowicza, Gomólki, Grażyny, Harcerska, Jasińskiego, Kapuścińskiego, Klaczki, Korzeniowskiego, Krównicka, Lwowska (numery nieparzyste od 1-19 i parzyste od 2-32), Łozowa, Mariacka, Mickiewicza (numery nieparzyste od 51 do 73 i parzyste od 36 do końca), Mierosławskiego, ks. Mogilnickiego, Niebielaka, Nowa, Nowowiejskiego, Pocztowa, Rozdroże, Siemiradzkiego, Sybiraków, Syrokomli, Szańcowa (numery nieparzyste od 57 do 105 i parzyste od 80 do 100), Szymanowskiego, Śniadeckich, Topolowa (numery nieparzyste 1-21 i parzyste 2-14), Trentowskiego, Wernyhory, Wilczańska (numery nieparzyste 1-7 i parzyuste 10-22), Wincentego Pola, Wiśniowskiego Teofila, Wozowa (numery 28, 30, 33), Zacisze, Zamoyskiego, Zana, Zbożowa, Zielińskiego, Zielona, Ziemiańskiego, Zyblikiewicza, Żołnierzy I Armii Wojska Polskiego (numer 5 i wszystkie parzyste)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Zarys historii parafii
- ↑ Elenchus Cleri Dioeceseod rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1924 (s. 13) [dostęp 2019-02-05]
- ↑ Schematismus Venerabilis Cleri Dioecesis Premisliensis rit. lat. Anno Domini 1937 (s. 32) [dostęp 2019-02-05]
- ↑ Marek Gosztyła Kościół na Błoniu w Przemyślu
- ↑ a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015/2016 (s. ) ISSN 1429-6314