Partia Pokoju i Wolności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Partia Pokoju i Wolności
Państwo

 Stany Zjednoczone

Skrót

PFP

Lider

Centralny Komitet

Data założenia

1968

Ideologia polityczna

socjalizm, zielony socjalizm, feminizm, pacyfizm

Barwy

     zielony

Strona internetowa

Partia Pokoju i Wolności (ang. Peace and Freedom Party, PFP) – amerykańska lewicowa partia polityczna[1] działająca w ponad tuzinie stanów, w tym w Kalifornii, Kolorado, Florydzie, Hawajach, Indianie i Utah, jednak poza Kalifornią nie uczestniczy w wyborach.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Pierwsi kandydaci Peace and Freedom pojawili się podczas wyborów w 1966 w Nowym Jorku. Partia Pokoju i Wolności w Kalifornii została zorganizowana na początku 1967.

Partia Pokoju i Wolności pojawiła się w innych stanach jako antywojenna i pro-obywatelska organizacja przeciwna wojnie w Wietnamie i wspierająca walkę o prawa czarnej ludności. Opowiadała się również za organizowaniem robotników rolnych, walką o prawa kobiet i ruchy na rzecz praw osób LGBT. Kandydatami na prezydenta partii byli Leonard Peltier w 2004, Ralph Nader w 2008[2][3], Roseanne Barr w 2012[4] i Gloria La Riva w 2016[5] i 2020[6].

Ideologia[edytuj | edytuj kod]

Według strony internetowej partia „jest zaangażowana w feminizm, socjalizm, demokrację, ekologię i równość rasową”, opowiadając się za „budowaniem masowej partii socjalistycznej w całym kraju”. Jest silnym zwolennikiem ochrony środowiska, praw tubylczych, praw mniejszości seksualnych, finansowanej przez rząd opieki zdrowotnej, prawa kobiety do aborcji, edukacji publicznej, dotowanych mieszkań i gospodarki socjalistycznej[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. David Haldane, Peace, Freedom Party Still in Fray After 20 Years on Ballot, Los Angeles Times, 11 stycznia 1988 [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-17] (ang.).
  2. P&F Campaign 2008: Nader/Gonzalez ticket [online], www.peaceandfreedom2008.org [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-03] (ang.).
  3. United States President [online] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-08] (ang.).
  4. Roseanne Barr – Peace and Freedom 2012 [online] [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-10] (ang.).
  5. Gloria La Riva – Peace and Freedom 2016 [online] [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-31] (ang.).
  6. President Peace and Freedom - Statewide Results [online], California Secretary of State, 5 marca 2020 [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-05] (ang.).
  7. About PFP - Peace and Freedom Party [online], www.peaceandfreedom.org [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-16] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]