Pasmo Jałowieckie
Pasmo Jałowieckie – pasmo górskie, według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego stanowiące część Pasma Przedbabiogórskiego i wraz z nim należące do Beskidu Makowskiego[1]. Na mapach i w przewodnikach turystycznych często zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[2][3].
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Pasmo Jałowieckiego pochodzi od jego najwyższego szczytu Jałowiec (1111 m). Pasmo to oddziela dolinę Skawicy od doliny Stryszawki i Koszarawy. Jego główny grzbiet zaczyna się na przełęczy Klekociny (982 m), oddzielającej Pasmo Jałowieckie od Grupy Mędralowej[2], skąd w północno-wschodnim kierunku biegnie poprzez szczyty Czerniawa Sucha (1062 m), przełęcz Sucha (982 m), Jałowiec (1111 m), przełęcz Opaczne (879 m), Kolędówkę (884 m), przełęcz Kolędówki (809 m), Solniska (883 m), Kiczorę (905 m), przełęcz Przysłop (661 m), Magurkę (872 m) i Ostrą Górę (565 m) do doliny Skawy w Grzechyni. Od wielu z tych szczytów do doliny Stryszawki bądź Skawicy opadają boczne grzbiety. Północno-zachodni grzbiet Jałowca poprzez dość głęboką przełęcz Cichą (775 m) łączy Pasmo Jałowieckie z Pasmem Solnisk[3].
Opis pasma[edytuj | edytuj kod]
Pasmo wznosi się nad miejscowościami: Koszarawa, Sucha Beskidzka, Zawoja, Grzechynia, Stryszawa, Skawica. Górne partie pasma porasta jeszcze zwarty las, ale już przekształcony przez działalność ludzi. Dolne zbocza zamienione zostały na pola uprawne i pokryte zabudowaniami. Osiedla Zawoi, jak np. Opaczne pod Jałowcem, Figury i Szczurkówka pod Solniskami, Kolędówka pod przełęczą Kolędówki czy Magurka Grzechyńska pod Magurką często podchodzą pod niemal pod same szczyty pasma. Również niektóre osiedla Stryszawy znajdują się na śródleśnych polanach. Z reguły zaprzestano już uprawy najwyżej położonych pół i tylko duże kupy kamieni świadczą o tym, że kiedyś było to pole orne, z którego trzeba było pracowicie zbierać kamienie. Dawne gospodarstwa często sprzedawane są przybyszom z miast, którzy przekształcają je na domy wypoczynkowe. Nie pasie się już owiec na Hali Trzebuńskiej i na innych istniejących jeszcze polanach[2].
Grzbietem Pasma Jałowieckiego biegnie żółty szlak turystyczny. Dołącza do niego wiele szlaków z miejscowości położonych w pobliżu. Są dwa prywatne schroniska turystyczne: "Opaczne" pod przełęczą Opaczne i „Zygmuntówka” pod przełęczą Klekociny[3].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
przełęcz Przysłop – Kiczora – Solniska – Kolędówki – Jałowiec – Czerniawa Sucha – Lachów Groń – Koszarawa. Czas przejścia 6 h, ↓ 6.05 h
Lachowice – Solniska – Jałowiec – Zawoja-Wełcza
Stryszawa Górna – Siwcówka – przełęcz Kolędówki – Jaworówka – Zawoja centrum
Sucha Beskidzka – przełęcz Przysłop – Zawoja Dolna
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ a b c Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.