Paul Méfano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Méfano
Ilustracja
Paul Méfano, 2009
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1937
Basra

Pochodzenie

francuskie

Data śmierci

15 września 2020

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Zespoły
2e2m
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Paul Méfano (ur. 6 marca 1937 w Basrze[1][2], zm. 15 września 2020[3]) – francuski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w École normale de musique de Paris i Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Andrée Vaurabourg-Honegger, Darius Milhaud, Georges Dandelot i Olivier Messiaen[1][2]. Kształcił się także na kursach w Bazylei u Pierre’a Bouleza, Karlheinza Stockhausena i Henri Pousseura[1][2]. Od 1966 do 1968 roku przebywał na stypendium w Stanach Zjednoczonych[1][2]. W latach 1968–1969 był stypendystą Deutscher Akademischer Austauschdienst w Berlinie[1][2]. W 1972 roku założył zespół 2e2m, specjalizujący się w wykonawstwie muzyki współczesnej[1][2].

Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (1980) i Komandor Orderu Sztuki i Literatury (1985)[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Był przedstawicielem nurtu postserialnego we współczesnej awangardzie, tworzył muzykę o złożonej fakturze instrumentalnej, pokrewną stylowi Pierre’a Bouleza[1]. Operował schromatyzowanym materiałem dźwiękowym, ujętym w płynne ramy czasowe, wykorzystując formy otwarte[1]. Zrywał z tradycyjną symfoniką, preferując mniejsze formy instrumentalne, często o nieustalonej liczbie wykonawców[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Danse bulgare na smyczki (1959, zrewid. 1980)
  • Variations libre na smyczki (1959, zrewid. 1980)
  • Incidences na fortepian i orkiestrę (1960)
  • Signe-oubli na 22 wykonawców (1972)
  • A Bruno Maderna na wiolonczelę, smyczki i taśmę (1980)
  • Voyager (1989)

Utwory kameralne

  • Involutive na klarnet (1958)
  • Estampes japonaises na flet i fortepian (1959)
  • Captive na flet (1962)
  • Interférences na fortepian, róg i 10 wykonawców (1966)
  • N na flet i dźwięki generowane elektronicznie (1972)
  • Ondes (espaces mouvants) na 10 wykonawców (1975)
  • Eventails na flet amplifikowany (1976)
  • Mouvement calme na kwartet smyczkowy i zespół smyczkowy (1976)
  • Périple na saksofonistę lub saksofonistów i dźwięki generowane elektronicznie (1978)
  • Gradiva na flet (1978)
  • Traits suspendus na flet (1980)
  • Ensevelie na flet (1986)
  • Tige na saksofon (1986)
  • Scintillante na fagot i dźwięki generowane elektronicznie (1990)
  • Asahi na obój i dźwięki generowane elektronicznie (1992)
  • Matrice des vents na shō i dźwięki generowane elektronicznie (1992)
  • Mon ami Emile na flet, klarnet, fortepian i kwartet smyczkowy (1996; także wersja na flet, klarnet, fortepian, fisharmonię i kwartet smyczkowy 1998)
  • Cinq pièces na 2 skrzypiec (1998)
  • Hélios na flet altowy i trio smyczkowe (1998)
  • Alone na skrzypce (1999)

Utwory fortepianowe

  • Evocations à l’usage des jeunes filles (1956)
  • Croqui pour un adolescent (1957)
  • Mémoire de la porte blanche (1991)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Trois Chants crepusculaires na sopran i fortepian (1958)
  • Estampes japonaises na sopran i zespół instrumentów (1959)
  • Madrigal na 3 głosy żeńskie lub 2 głosy męskie i kontratenora i mały zespół instrumentów (1962)
  • Mélodies na sopran, mezzosopran, kontratenora, kontralt i zespół instrumentów (1962)
  • Que l’oiseau se déchire na głos, klarnet i perkusistów (1962)
  • Paraboles na sopran i zespół instrumentów (1965)
  • Lignes na bas i 15 wykonawców (1965)
  • La Cérémonie na sopran, kontratenora, baryton, chór i orkiestrę (1970)
  • Old Oedip na recytatora, taśmę i dźwięki generowane elektronicznie (1970)
  • La Messe des voleurs na kwartet wokalny, zespół kameralny, dźwięki generowane elektronicznie i taśmę (1972)
  • L’Age de la vie na sopran, róg i harfę (1972)
  • Scène 3 na sopran i małą orkiestrę (1983)
  • Douce saveur na bas, rożek angielski i tubę (1984)
  • Dragonbass na bas, 2 saksofony i syntezator (1993)
  • Deux melodies na sopran, mezzosopran, saksofon, klarnet i altówkę (1995)
  • Trois chants 1958 na sopran, 3 saksofony, 3 perkusje i 3 wiolonczele (1997)

Utwory sceniczne

  • opera kameralna Micromégas (wyst. Paryż 1979, wersja zrewid. wyst. Karlsruhe 1988)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 158–159. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2385. ISBN 0-02-865529-X.
  3. Décès de Paul Méfano, compositeur et fondateur de l'ensemble 2e2m. radiofrance.fr, 2020-09-15. [dostęp 2022-08-11]. (fr.).